Abstract:
مخالفت ژاک دریدا با انحصار گرایی گونه ای (Generic Exclusivity) در "قانون ژانر"، در قالب مفاهیم نظری قانون و ضد قانون مطرح می گردد. او بهترین موضع برای بیان ایده و یا تشکیل هر نوع گونه ای را در فضایی چندگانه تعریف کرده است. این فضا در اصل فضای میان یک قانون و ضد قانونش می باشد. در تحقیق پیش رو، موضع چندگانه جورج برنارد شا در قبال ازدواج در نمایشنامه های خوش ساختش بوسیله چارچوب نظری دریدا مورد خوانش قرار می گیرد. برای این مهم، ابتدا منتخبی از نمایشنامه های خوش ساخت فرانسوی مورد بررسی قرار می گیرد تا بتوان دیدگاه ثابت گرای این نمایش ها را مبنی بر برون همسری و درون همسری در قالب قانون و ضد قانون نظریه دریدا قرار داد. سپس دیدگاه چندگانه نمایشنامه های خوش ساخت شا بررسی می گردد و با در نظر گرفتن جایگاه های نظریه های برون همسری و درون همسری نمایشنامه های خوش ساخته فرانسوی در چارچوب نظریه دریدا، دیدگاه چندگانه شا در فضای میانی این دو جایگاه قرار می گیرد. طی این خوانش، علاوه بر مشاهده تسلط شا به سنت نمایشنامه نویسی خوش ساخت، فرار ایشان از این سنت نیز مطرح می گردد. این فرار در مثال های آورده شده تحقیق، تحقق خوانش های انتقادی شا از شرایط فکری، اجتماعی و مذهبی زمان را نمایانگر می سازد.
Machine summary:
آنها با چنين راه کاري ، منحصر به فرد بودن قانون و ضد قانون به صورت همزمان زير سوال خواهد برد و به عنوان مثال ، در برخورد با يک «پروتکل » يا ساختار منعقد شده ، ملزومات پروتکل و در عين حال ملزومات ضد پروتکل را به صورت هم زمان در نظر خواهند گرفت ؛ ساختاري که شا در برخورد با مقوله ازدواج اتخاذ نموده است و نتيجتا، ديدگاه وي را در قبال ازدواج به موضعي چندجانبه و نامشخص تبديل کرده است که از چندين موضع مختلف اقامه شده و در عين عال از هر کدام آنها فرار مي کند: نگراني براي افرادي وجود نخواهد داشت که جايگاه و هويت خويش را ميان يک استشهاد و عدم استشهاد، شمارش و عدم شمارش و يا تکرارهاي موجود در فرم ها و ساختارها تميز دهند (٥٨).
در قسمت بعدي اين مقاله ، نمايشنامه هاي نـقـد زبـان و ادبـيات خـارجـي دوره نــهــم ، شـمـاره ١٣، پــايـيـز و زمـســتـان ٢٣٣١٣٩٣ Marriage in Well-Made Plays and George Bernard Shaw's Plays: خوش ساخت شا و نحوه قرار گرفتن آنها در موضعي نامشخص ميان درون همسري و برون همسري بررسي مي گردد.
چنين تعريفي بر اساس نـقـد زبـان و ادبـيات خـارجـي دوره نــهــم ، شـمـاره ١٣، پــايـيـز و زمـســتـان ٢٤٣١٣٩٣ Marriage in Well-Made Plays and George Bernard Shaw's Plays: نظريه تضمني دريدايي مي باشد که در صدد متمايز کردن منحصر به فرد نمايشنامه هاي خوش ساخت و شاوين نيست و قرض گرفتن و دوري هر کدام از اين نمايش ها و دسته بندي گونه اي آنها را بر اساس موضع اقامه شده ازدواج ، چه درون همسري و چه برون همسري ، فقط به صورت ضمني به تصوير مي کشد.