Abstract:
هدف از پژوهش حاضر، بررسی اثر بازخورد خودکنترلی و اضطراب صفتی بر یادگیری مهارت حرکتی پرتاب دارت در دانشآموزان پسر دبیرستانی بود. بدینمنظور، 80 آزمودنی به روش دردسترس انتخاب شدند. برای جمعآوری اطلاعات از "پرسشنامه اضطراب صفتی ـ حالتی اشپیل برگر" (1983) استفاده شد. آزمودنیها براساس نتایج پرسشنامه به دو گروه اضطراب (کم یا زیاد) و براساس نوع بازخورد به دو گروه (خودکنترل یا جفتشده) تقسیم شدند. اطلاعات با استفاده از آزمون تحلیل کوواریانس موردبررسی قرار گرفت. یافتههای مرحله یادگیری در عامل اضطراب و بازخورد متفاوت میباشد و آزمودنیهای گروه بازخورد خودکنترلی با اضطراب صفتی کم نسبت به سایر گروهها اجرای بهتری را از خود نشان دادهاند. بهنظر میرسد که هنگام ارائه بازخورد خودکنترلی، توجه به سطح اضطراب صفتی از اهمیت خاصی برخوردار است؛ بنابراین، اجرای پژوهشهای بیشتر دراینزمینه توصیه میشود.
Machine summary:
"چراغی و همکاران (2008) نیز در مقالهای تحتعنوان "مطالعۀ اثر اضطراب صفتی و موقعیت پرفشار بر کارآمدی پردازش Anxiety Haim Spielberger Anshel Martens & Landers Sanstroem & Bernardo Hainaut Pijpers Ashcraft & Kirk Smith Eysenck & Payne بیلودیو 1 (1958) عنوان نمودند که یادگیری کامل نخواهد شد، مگر این که بازخورد برای حرکت فراهم شود.
در پژوهش دیگری که با هدف بررسی تأثیر بازخورد خودکنترل و آزمونگر کنترل با استفاده از بازخورد نوار ویدئویی بر اکتساب، یادداری و Bilodeau & Bilodeau Guadagnoli Bokums Salmoni Bund & Wiemeyer Lai, Shea, Wulf & Wright Aiken Wulf Bund Janelle استفاده از روش آلفای کرونباخ بین (78/0) تا (91/0) دانسته و پایایی آن را با روش بازآزمایی معادل (67/0) گزارش کرده است.
نتایج پژوهش حاضر درمورد اکتساب بیانگر این مطلب است که میزان اضطراب صفتی افراد در زمان فراگیری مهارت حرکتی، اثر قابلملاحظهای بر عملکرد آنها نداشته و با اینکه گروههای خودکنترل صرفنظر از اضطراب، میانگین نمرات بالاتری را بهخود اختصاص دادند، این تفاوت معنادار نبود و احتمالا بازخورد نیز اثر احتمالی اضطراب صفتی را کنترل نموده است؛ بنابراین، میتوان گفت ازآنجاییکه در زمان اکتساب مهارت، فشار زیادی بر فرد وارد نشده است، اضطراب بهصورت مثبت تفسیر گردیده و آنها اضطراب را بهعنوان انگیزش تفسیر نمودند که این امر باعث پردازش عمیقتر و عدم تفاوت معنادار بین گروهها شده است.
علاوهبراین، نتایج پژوهش حاضر در ارتباط با یادداری بیانگر این مطلب است که گروههای اضطراب کم، نمرات بهتری را بهدست آوردند که نشاندهندۀ این واقعیت است که وقتی اجرای مهارت در محیطی متفاوت از شرایط تمرین انجام شود و نتیجۀ اجرا از اهمیت بیشتری برخوردار باشد، تفسیر شرایط برای آزمودنیهایی که دارای اضطراب صفتی بالاتری نسبت به گروه اضطراب صفتی پایین هستند، متفاوت میباشد."