Abstract:
عدالت اجتماعی، ریشه در عدالت فضایی و محیطی دارد. و عدم دسترسی بخش هایی از شهر به فضاهای عمومی باعث محرومیت ساکنان از امکانات موجود خواهد بود که نشان از یک بی عدالتی است. پژوهش حاضر از نوع کاربردی بوده و روش تحقیق توصیفی – تحلیلی می باشد. در این راستا با تعیین 9 شاخص از جمله دسترسی ها به مراکز آموزشی، درمانی، انتظامی، شبکه ارتباطی اصلی، پارک ها و فضاهای سبز و... به ارزیابی سطح کیفی فضاهای عمومی محله دزاشیب واقع در ناحیه 4 منطقه 1 شهرداری تهران با تاکید بر موضوع دسترسی خواهد بود. روش تجزیه و تحلیل این تحقیق تحلیل سلسله مراتبی (AHP) و ابزار تحلیل نیز expert choice و GIS می باشد. نتایج تحقیق نشان می دهد فضاهای عمومی واقع در مرکز و شرق محله از وضعیت نامناسبی به جهت برخورداری از عدالت اجتماعی، مواجه است. و نیازمند جانمایی کاربری ها و فضاهای عمومی شهری بخصوص فضاهای مذهبی، درمانی، انتظامی و حمل و نقل عمومی است و در پایان نیز پیشنهادات و راهکارهایی در جهت ارتقاء سطح کیفی فضاهای عمومی محله ارائه گردیده است.
Machine summary:
به تصویر صفحه مراجعه شودمفهوم عدالت اجتماعی از منظر شهرسازی، عدالت در برگیرنده مفاهیمی چون توزیع متناسب عملکردها و خدمات، دسترسی مناسب به مراکز خدمات دهی و فعالیتی، بدون تبعیض و تفاوت بین ساکنان یک شهر یا منطقه شهری میباشد(حبیبی و همکاران، 1393).
با توجه به مباحث فوق، تحقیق حاضر به دنبال بررسی وضعیت فعلی فضاهای عمومی در منطقه مورد مطالعه و نحوه گسترش آنها در ارتباط با عدالت اجتماعی و راهکارهای بهبود این وضعیت میباشد.
"ارزیابی توزیع فضایی خدمات شهری با رویکرد عدالت اجتماعی، مورد پژوهی: منطقه 3 بندرعباس " عنوان پایان نامه کارشناسی ارشد، سرایی (1393) است که بیان میکند شهرها پدیدههای اجتماعی و فیزیکی پیچیدهای هستند که زیر فشار دائمی توسعه قرار دارند و تغییرات کمی و کیفی زیادی در آنها به وقوع میپیوند.
لطفی و همکاران (1392) در مقاله ای با عنوان "شهر و عدالت اجتماعی: تحلیلی بر نابرابری های محله ای (مورد مطالعه، محلات مراغه)" بدنبال تبیین کیفیت زندگی بر مبنای شاخص های اقتصادی، اجتماعی، مسکونی، بهداشت، دسترسی به فضاهای عمومی در 26 محله شهر مراغه هستند.
در تحقیق حاضر با توجه به ویژگی دسترسی به فضاهای عمومی در محله دزاشیب به بررسی سطح کیفی این فضاها در جهت شناسایی عرصه های کم بهره و بی بهره به لحاظ عدالت اجتماعی، پرداخته شد.
و با استفاده از روش تحلیل سلسله مراتبی 9 شاخص مورد ارزیابی قرار گرفت که نتایج نشان می دهد مرکز و شرق محله از عدالت اجتماعی پایینی به جهت نقص دسترسی به فضاهای عمومی برخوردار است.