Abstract:
صورخیال پیوندی میان انسان و محیط او ایجاد میکند. ایماژ یا خیال عنصر اصلی در جوهر شعر است و صور خیال به وسیله دگرگونیهای سریعی که بر کانون شعر وارد میسازند، شالودة شعر را بنیاد مینهند. انوری به عنوان شاعری بلند پایه که کلامش در اوج فصاحت و اقتدار قرار دارد از خیال و صورتهای خیالانگیز شاعرانه به زیبایی استفاده کرده است. یکی از خصایص شعر او وفور استعارههای عجیب و پیچیده است. در این مقاله ابتدا به حرکت و پویایی صور خیال پرداخته شده و سپس به ذکر عواملی که باعث حرکت و پویای در شعرهای انوری شده است اشاره گردیده است. و در نهایت تحلیل زیباشناسی قصاید انوری در حوزه استعاره مکنیه با ذکر شاهد و مثال پرداخته شده است و سپس مبحث استعاره مکنیه تحت سه عنوان کلی انسانگرایی، جاندارگرایی و تشخیص مورد بررسی قرار گرفته است.
Imagery relationship between man and his environment creates. Anwar base as a poet is that his Word at the peak of eloquence and authority of Zkhyal beautifully poetic and imaginative forms used. One of the features of his poetry abundance of strange and complex metaphors. In this paper, the mobility imagery, and then proceeds to mention that moves and dynamic factors Anvari's poems have been mentioned. And finally aesthetic analysis odes Anwar Mknyh with the witness and example has been the realm of metaphor and metaphor Mknyh topic under three general headings: humanism, Jandargrayy and has been assessed.
Machine summary:
انوری تمام کوشش خویش را مصروف آن داشته است که به یک بیان تازه، چنانکه در بحث از زبان شعری او یادآور میشویم از حوزة واژگان او شروع میشود و به نحو گفتار او میرسد و در حوزه صورخیال او را وادار به آن میکند که برای کسب وجههای نو در قلمرو و تصاویر همان کاری را که عنصری و بعد از او یکی دو تن دیگر آغاز کرده بودند، دنبال کند اما با اسلوبی ویژة خویش که محصول ذهنیتی علمی و فرهیخته است بنابراین در اغلب موارد او نمیکوشد که عنصری تازه را وارد صورخیال خویش کند، بلکه سعی بر آن دارد که با انتخاب عینکی از دانشهای عصر همان عناصر تصویری شاعران پیشین را به رنگی دیگر درآورد.
» (همان: 218) میبینیم که دکتر شفیعی کدکنی انوری را از شعرای بسیار متمایل به صنعت میداند اما مرحوم مدرس رضوی نظری بر خلاف وی دارد و در مقدمه دیوان انوری مینویسد: «و از محسنات بدیعی بیشتر به صناعی معنوی از قبیل تشبیهات و استعارات و تلمیح و اغراق، شعر خود را آراسته است و از آوردن صنایع لفظی مانند اقسام جناس و ترصیع و موازنه و مقابله و لف و نشر و موشح خودداری کرده و توجه او به زیبایی معنوی بیش از توجه به صنایع لفظی است و کمتر جایی برای ایراد و آوردن صنعتی، لفظ را فدای معنی کرده است.
انوری به حد زیادی از این نوع استعاره مکنیه در شعرش استفاده کرده است و همانطور که در مبحث حرکت در صور خیال گفته شد به خاطر ایجاد حرکت و حیات در شعرش از آن در سطح بالایی استفاده میکند و به وسیله آن طبیعت بیجان را جان میبخشد که در حرکت و پویای شعر مؤثر است.