Abstract:
ﻫﺪف: ﭘﮋوﻫﺶ ﺣﺎﺿﺮ ﺑﺎ ﻫﺪف ﺗﻌﯿﯿﻦ اﺛﺮﺑﺨﺸﯽ آﻣﻮزش ﻣﻬﺎرﺗﻬﺎی ﻣﺜﺒﺖ اﻧﺪﯾﺸﯽ ﺑﺮ اﺑﺮاز وﺟﻮد داﻧﺶ آﻣﻮزان اﻧﺠﺎم ﺷﺪ. روش: ﻃﺮح ﭘﮋوﻫﺶ آزﻣﺎﯾﺸﯽ از ﻧﻮع ﭘﯿﺶ آزﻣﻮن- ﭘﺲ آزﻣﻮن ﺑﺎ ﮔﺮوه ﮔﻮاه ﺑﻮد. ﺑﺪﯾﻦ ﻣﻨﻈﻮر از ﺑﯿﻦ ﮐﻠﯿﻪ داﻧﺶ آﻣﻮزان دﺧﺘﺮ ﺳﺎل اول ﻣﺘﻮﺳﻄﻪ ﮐﻪ در ﺳﺎل ﺗﺤﺼﯿﻠﯽ 92-93 در دﺑﯿﺮﺳﺘﺎن ﻫﺎی ﺷﻬﺮ ﺗﻬﺮان ﻣﺸﻐﻮل ﺑﻪ ﺗﺤﺼﯿﻞ ﺑﻮدﻧﺪ، 30 ﻧﻔﺮ ﺑﺎ روش ﻧﻤﻮﻧﻪ ﮔﯿﺮی ﺧﻮﺷﻪ ای ﭼﻨﺪ ﻣﺮﺣﻠﻪ ای ﺑﻌﻨﻮان ﻧﻤﻮﻧﻪ اﻧﺘﺨﺎب و ﺑﺼﻮرت ﺗﺼﺎدﻓﯽ در دو ﮔﺮوه آزﻣﺎﯾﺶ و ﮔﻮاه ﻗﺮار ﮔﺮﻓﺘﻨﺪ. ﺳﭙﺲ ﮔﺮوه آزﻣﺎﯾﺶ ﻃﯽ 8 ﺟﻠﺴﻪ 90 دﻗﯿﻘﻪ ای ﺗﺤﺖ آﻣﻮزش ﻣﻬﺎرﺗﻬﺎی ﻣﺜﺒﺖ اﻧﺪﯾﺸﯽ ﻗﺮار ﮔﺮﻓﺖ. اﺑﺰار ﻣﻮرد اﺳﺘﻔﺎده در ﭘﮋوﻫﺶ ﭘﺮﺳﺸﻨﺎﻣﻪ اﺑﺮاز وﺟﻮد ﮔﻤﺒﺮﯾﻞ و رﯾﭽﯽ ﺑﻮد ﮐﻪ در ﻫﺮ دو ﮔﺮوه آزﻣﺎﯾﺶ و ﮔﻮاه در ﺳﻪ ﻣﺮﺣﻠﻪ ﭘﯿﺶ آزﻣﻮن، ﭘﺲ آزﻣﻮن و آزﻣﻮن ﭘﯿﮕﯿﺮی(1ﻣﺎﻫﻪ) اﺟﺮا ﺷﺪ. در ﭘﺎﯾﺎن داده ﻫﺎی ﺟﻤﻊ آوری ﺷﺪه ﺑﺎ آزﻣﻮن ﺗﺤﻠﯿﻞ وارﯾﺎﻧﺲ ﺑﺎ اﻧﺪازه ﻫﺎی ﻣﮑّﺮر ﺗﺠﺰﯾﻪ و ﺗﺤﻠﯿﻞ ﺷﺪ. ﯾﺎﻓﺘﻪ ﻫﺎ: ﯾﺎﻓﺘﻪ ﻫﺎی ﺑﺪﺳﺖ آﻣﺪه از ﺗﺤﻠﯿﻞ داده ﻫﺎ ﻧﺸﺎن داد ﮐﻪ ﺑﯿﻦ ﻣﯿﺎﻧﮕﯿﻦ اﺑﺮاز وﺟﻮد داﻧﺶ آﻣﻮزان ﮔﺮوه آزﻣﺎﯾﺶ و ﮔﻮاه ﺗﻔﺎوت ﻣﻌﻨﺎداری وﺟﻮد دارد؛ ﺑﻌﺒﺎرت دﯾﮕﺮ آﻣﻮزش ﻣﻬﺎرت ﻫﺎی ﻣﺜﺒﺖ اﻧﺪﯾﺸﯽ ﻣﻮﺟﺐ اﻓﺰاﯾﺶ و ﺑﻬﺒﻮد اﺑﺮاز وﺟﻮد آزﻣﻮدﻧﯽ ﻫﺎی ﮔﺮوه آزﻣﺎﯾﺶ ﺷﺪه اﺳﺖ؛ ﻫﻤﭽﻨﯿﻦ ﯾﺎﻓﺘﻪ ﻫﺎی ﺣﺎﺻﻞ از آزﻣﻮن ﭘﯿﮕﯿﺮی ﻧﺸﺎن داد ﮐﻪ اﺛﺮات ﻣﺪاﺧﻠﻪ اﻋﻤﺎل ﺷﺪه ﭘﺎﯾﺪار ﺑﻮده اﺳﺖ. ﻧﺘﯿﺠﻪ ﮔﯿﺮی: ﺑﺎ ﺗﻮﺟّﻪ ﺑﻪ ﯾﺎﻓﺘﻪ ﻫﺎی ﭘﮋوﻫﺶ ﺣﺎﺿﺮ و ﭘﮋوﻫﺶ ﻫﺎی ﻣﺸﺎﺑﻪ ﻣﯿﺘﻮان ﮔﻔﺖ آﻣﻮزش ﻣﻬﺎرت ﻫﺎی ﻣﺜﺒﺖ اﻧﺪﯾﺸﯽ ﻣﯽ ﺗﻮاﻧﺪ ﺑﻌﻨﻮان ﯾﮏ روش ﺑﺮای اﻓﺰاﯾﺶ اﺑﺮاز وﺟﻮد و اﻋﺘﻤﺎد ﺑﻪ ﻧﻔﺲ داﻧﺶ آﻣﻮزان ﻣﻮرد اﺳﺘﻔﺎده ﻗﺮار ﮔﯿﺮد.
Machine summary:
"نتیجه گیری: با توجه به یافته های پژوهش حاضر و پژوهش های مشابه میتوان گفت آموزش مهارتهای مثبت اندیشی میتواند بعنوان یک روش برای افزایش ابراز وجود و اعتماد به نفس دانش آموزان مورد استفاده قرار گیرد.
با توجه به مطالب و پژوهش های فوق که اثربخشی مهارتهای مثبت اندیشی را مورد تأیید قرار داده اند و از آنجا که یکی از مشکلات امروزی افراد بویژه بسیاری از نوجوانان نداشتن صراحت در بیان و قاطعیت در رفتار در مقابل بسیاری از خطراتی است که آنها را تهدید میکند؛ و از سویی به نظر میرسد جامعه ای که افراد آن از مهارتهای اجتماعی مطلوب برخوردارند و با داشتن مهارت ابراز وجود میتوانند، احساسات واقعی خود را صادقانه و مستقیم ابراز کنند و با توجه به حقوق دیگران، به دنبال احقاق حق خود باشند؛ در مقابل انواع مشکلات و مسائل زندگی، فشارهای روانی، تهدیدها و حوادث ناگوار مقاوم تر و پایدارتر خواهند بود(نیستی و شهنی ییلاق،١٣٨٠؛ به نقل از پاییزی و همکاران ،١٣٨٦).
یافته ها در این پژوهش ، پس از جمع آوری دادهها، نتایج با استفاده از روش تحلیل واریانس با اندازههای مکرر مورد بررسی و تحلیل قرار گرفت ؛ که نتایج حاصل از تجزیه و تحلیل دادهها نشان داد که آموزش مهارتهای مثبت اندیشی موجب افزایش و بهبود ابراز وجود دانش آموزان دختر سال اول متوسطه شده است .
جدول ٣ : نتیجه بررسی تحلیل کوواریانس تأثیر آموزش مهارتهای مثبت اندیشی بر افزایش ابراز وجود (رجوع شود به تصویر صفحه) نتایج جدول فوق نشان میدهد که F بدست آمده برای اثر مداخله برابر با ٧٢/٧٠ میباشد که از لحاظ آماری در سطح (٠/٠١) معنی دار است ."