Abstract:
هدف از این پژوهش بررسی عوامل خروج کارآفرینان در کسب و کارها می باشد. خروج کارآفرینانه به عنوان یک جزء جدایی ناپذیر از فرآیند کارآفرینی در سال های اخیر مورد توجه محققان این رشته بوده است. این پژوهش از نظر هدف کاربردی و از نظر گردآوری دادهها کیفی اکتشافی می باشد. اطلاعات این پژوهش از طریق مصاحبه با بیست و دو نفر از کارآفرینان در حوزه های مختلف صنعت، خدمات و فناوریهای پیشرفته که از حداقل یک تجربه خروج کارآفرینانه برخوردار بوده اند گردآوری شده است. بعد از انجام مصاحبه ها، اطلاعات جمع آوری شده با استفاده از کدگذاری باز مورد تحلیل و ارزیابی قرار گرفت، و در نهایت به ۱۳ مقوله اصلی که همان عوامل خروج کارآفرینانه می باشد، منتج شد. یافته های تحقیق بیانگر این است که روحیه کارآفرینانه، فضای کسب و کار، آموزش و تجربه بین المللی از جمله عوامل مؤثر بر تصمیمگیری خروج توسط کارآفرینان می باشند.
The purpose of this study is to identify the drivers of entrepreneurs' exit. Entrepreneurial exit as an integral part of the entrepreneurial process in recent years has been reached lots of interest researchers in this field. This study is based on qualitative research. All the information in this research has been collected through interviews with 22 entrepreneurs in various spheres of industry، services and advanced technology who had experienced entrepreneurial exits. After the interviews، the data collected using open coding، analyzed and evaluated، and finally the 13 main categories in the factors affecting the choice of exit strategy in successful entrepreneurial businesses، resulted. The analysis of qualitative data indicates that the entrepreneurial spirit، business environment، education and international experiences are from the most important drivers of selecting exit strategies by entrepreneurs.
Machine summary:
یافته های تحقیق بیانگر این است که روحیۀ کارآفرینانه ، فضای کسب وکار، آموزش و تجربۀ بین المللی از جمله مؤلفه های تصمیم گیری خروج توسط کارآفرینان هستند.
(DeTienne and Cardon, 2006) بر این اساس ، آمار دقیق و درستی از خروج کارآفرینی در داخل کشور وجود ندارد، اما مصاحبه با کارآفرینان نشان داد که تصمیم به خروج از کسب وکار از دغدغه های کارآفرینان است .
با وجود اینکه خروج یک بخش اساسی از فرایند کارآفرینی است ، اما تحقیقات و ادبیات گذشته بیشتر به ورود و رشد کسب وکارها توجه داشته اند (٢٠١٠ ,DeTienne).
با وجود عمر کم تحقیقات در موضوع خروج کارآفرینانه (در مقایسه با موضوعاتی مانند راه اندازی و رشد کسب وکار)، بیشتر مطالعات براساس توصیفی ، قیاسی یا آزمون فرضیه ها است ، اما کارهای کیفی کمی برای تشریح ، به چالش کشیدن یا بنانهادن نظریه های جدید در موضوع خروج انجام شده است (٢٠١٤ ,Wennberg and DeTienne).
و این حقیقت که خروج کارآفرینانه چندوجهی است (٢٠٠٩ ,Wennberg) پیشنهاد می کند که راه های خروج بسیاری از قبیل ادغام ١، عرضۀ سهام اولیه ٢، انحلال ، فروش به افراد حقیقی و واگذاری خانوادگی وجود دارد ( ,DeTienne and Cardon ;١٩٩٣ ,Birley and Westhead ٢٠٠٦).
پترز (٢٠٠٩) در کتاب خروج های ابتدایی (Early exits) می نویسد: «فرض من این است که کسب وکارهای نوپا و شرکت های درحال ظهور باید این رویکرد جدید و ساده را که -شروع کوچک ، ماندن ظریف ، افزایش بودجه فقط به میزانی که واقعا نیاز دارید، رشد عاقلانۀ کسب وکار و درنهایت ، اجرای یک خروج سریع - درنظر بگیرند.
Entrepreneurial Exit Strategies: the Impact of Human Capital, Frontiers of Entrepreneurship Research, 26(5): 1- 13.