Abstract:
خوانده برای دفاع در مقابل دعوای خواهان میتواند از کلیۀ طرق دفاعی استفاده کند. خوانده باید با انتخاب درست و در زمان مناسب از این اختیارات گسترده در مقابل دعوای خواهان استفاده کند. با توجه به قاعدۀ منع صدور آرای متعارض، در صورت صدور حکم قطعی به نفع خواهان، «سبب» حکم مذکور دارای اعتبار امر قضاوتشده است و به همین سبب امکان اقامۀ دعوای جدید برای مخدوش کردن آن وجود ندارد. همین استدلال موجب میشود که خوانده نتواند براساس رأی وحدت رویۀ شمارۀ 3746 مورخۀ 3/8/1338دیوان عالی کشور، دعوای جدید نسبت به «سبب» حکم سابق اقامه کند. امکان اقامۀ دعوای ابطال سند نسبت به عمل حقوقی (سبب حکم سابق) که سند رسمی براساس آن تنظیم شده است، بهدلیل اعتبار امر قضاوتشده وجود ندارد، ولی میتوان نسبت به سند رسمی بهسبب اینکه «دلایل» اعتبار امر قضاوتشده ندارد، دعوای ابطال سند اقامه کرد.
Defendant can use the whole of defense styles to defend versus claim of plaintiff. Defendant should use huge option versus claim of plaintiff by good choosing and appropriate time. With respect to forbiddance of issuance of conflict judgments principle, in case of issuance of absolute judgment in favor of plaintiff, cause of mentioned judgment is of res judicata, so there is not possibility of bringing new action for its defacing. the same reason causes that defendant cannot bring new action into former judgment according to Supreme Court decision as a unified judicial precedent, number 3746 date 1338/8/3. It is not possible to bring the action for annulment of document to juridical act (cause of former action) which official document is regulated according to that. However, it is possible to bring the action for annulment of document for the registered deed itself to judicial act because of not having res judicata.
Machine summary:
٢. مبنای اعتبار امر قضاوت شده در خصوص مبنای این قاعده اختلاف نظر وجود دارد، بعضی استادان معتقدند مبنای قاعده مذکور، اماره قانونی «مطابقت احکام با حقیقت » است (کاتوزیان ، ١٣٨٩: ٢٦) و بعضی دیگر باور دارند مقنن حق اقدام قانونی برای احقاق حق خود را فقط یک بار مجاز می داند، وقتی که در دعوای اول دادگاه به دعوا رسیدگی کرده و حکم صادر شده ، حق مراجعه مجدد برای طرفین دعوا قانونا منتفی می شود (شمس ، ١٣٨١، ج ١: ٤٧٢).
آیا اگر حکم قطعی به نفع خواهان صادر شود، خوانده محکوم علیه می تواند برای فرار از آثار حکم سابق ، دعوای جدید اقامه کند؟ آیا به طور کلی ، می توان گفت که اسباب موجهه حکم اعتبار امر مختومه دارد؟ در مباحث زیر، سؤالات بالا بررسی می شود.
رأی وحدت رویه مذکور به این معناست که خوانده محکوم علیه باید از اختیارات خود در بیان دفاع استفاده کند و اگر استفاده نکرد: صحت و اعتبار «سبب » دعوای سابق محرزشده محسوب است و خوانده نمی تواند به این «سبب » تعرض نموده و برای مورد خدشه قرار دادن آن ، دعوای جدید مطرح کند.
با توجه به عدم پیش بینی این مورد از جهات اعاده دادرسی می توان نتیجه گرفت که آیین دادرسی مدنی مقررات منظمی دارد و خوانده به دلیل اینکه در مهلت مناسب از حقوق خود استفاده نکرده ، نمی تواند در دعوای جدید، «سبب » حکم سابق را مورد رسیدگی مجدد قرار دهد.