Abstract:
هدف: هدف پژوهش حاضر، تعیین اثربخشی درمان شناختی- رفتاری بر اساس پروتکل درمانی آرون تی بک، بر ناامیدی و بی لذتی در دانشجویان مبتلا به افسردگی بود.
روش: پژوهش حاضر با روش کارآزمایی بالینی تصادفی با دو گروه آزمایش و گواه، در مرکز فوق تخصصی مغزواعصاب الومینا انجام شد. ابتدا مراجعه کنندگان با مصاحبه تشخیصی بالینی و استفاده از آزمون افسردگی بک(نمرات بالاتر از 20) به صورت تصادفی در دوگروه آزمایشی و گواه قرار داده شدند و همزمان آزمون ناامیدی بک و آزمون بی لذتی اسنیس- همیلتون از آنان گرفته شد. پس از طول درمان، مجدد هر سه آزمون گرفته شد و با آزمون اف. تجزیه و تحلیل شد.
یافته ها: بررسی میانگین نمرات پیش آزمون و پس آزمون دو گروه آزمایشی و گواه در سه متغیر سطح افسردگی، ناامیدی و بی لذتی، نشان دادکه سطح کلی افسردگی و ناامیدی کاهش یافته، ولی احساس بی لذتی در سطح معنادار کاهش نداشته است.
نتیجه گیری: در دانشجویان افسرده ای که علامت ناامیدی شدید است، با توجه به اینکه ناامیدی پیش بین خودکشی و از علامتهای کلیدی افسردگی است، درمان شناختی- رفتاری بر اساس مدل بک، اثربخش و مفید می باشد. این درمان در کاهش علامت بی لذتی در افسرده ها نیز موثر است، اما نه به اندازه ناامیدی. سطح کلی افسردگی دانشجویان افسرده ای که با این روش درمان شده اند، بهتر شده است؛ ولی با وجود بهبود کلی و افزایش خلق، علامت بی لذتی تا حدودی در آنها وجود دارد.
Objectives: The aim of this study is to determine the Efficacy of Cognitive- Behavior Therapy on depressed and hopeless students based on Aaron T.Beck treatment protocol.
Method: The method of the present survey is clinical randomly selected with two test and control groups. The patients were selected through clinical cognitive interviews and Beck depression test (scores higher than 20) randomly in two test and control groups and at the same time Beck hopelessness test and the Snaith Hamilton Pleasure Scale were performed .after the treatment period the same three tests were repeated and analyzed with F. test.
Results: The average result of pre- test and post-test in two test and control groups and in three variables (depression level، hopelessness and sadness) indicates a reduction in the level of depression and hopelessness. On the other hand the result indicates no significant reduction in the level of sadness.
Conclusion: The results of analysis indicate the Efficacy of Cognitive- Behavior Therapy on depressed and hopeless students based on Aaron T.Beck treatment model. The treatment is also efficient in reducing the sadness of depressed students (but not as much as hopelessness factor).
Machine summary:
"حال این سؤال پیش میآید که رواندرمانیهای مختلف بر علائم و نشانههای افسردگی چه تأثیری دارند؟ علاوه بر کارایی کلی در درمان افسردگی، آیا میشود گفت مثلا درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر ناامیدی و بیلذتی مؤثر است و درمان شناختی- رفتاری بر کاهش نشانههای دیگری در علائم افسردگی؟ یکی از درمانهای مؤثر در درمان اختلال افسردگی، که کارایی آن تأیید شده، درمان شناختی- رفتاری است(کاپلان و همکاران، 1394).
نتایج تحقیق ایزدی و همکاران(1393) با عنوان «بررسی و مقایسۀ اثربخشی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد(ACT) و درمان شناختی- رفتاری(CBT) بر علایم و باورهای وسواسی، کیفیت زندگی، انعطافپذیری روانشناختی، افسردگی و اضطراب بیماران مبتلا به وسواس فکری و عملی مقاوم به درمان» نشان داد با کنترل اثر پیشآزمون، تفاوت میانگینهای تعدیل شده سه گروه در متغیرهای شدت وسواس، انعطافپذیری روانشناختی و اضطراب هم در مرحلۀ پسآزمون و هم در مرحلۀ پیگیری، از لحاظ آماری معنادار بود(05/0 >p).
نتایج نشان داد که درمان فراشناختی با کاهش میزان نشخوار فکری، توجه معطوف به خود، باورهای فراشناختی منفی و مثبت در کاهش علایم افسردگی اساسی مؤثر است و تغییرات درمانی ایجاد شده در پیگیری دوماهه پایدار باقی میماند.
ج) روش تحقیق هدف از انجام این پژوهش، بررسی اثربخشی درمان شناختی- رفتاری بر نشانههای ناامیدی و بیلذتی در دانشجویان مبتلا به افسردگی است.
به طور کلی نتایج نشان دهنده کاهش میانگین احساس بی لذتی در هر گروه آزمایشی در مقایسه با گروه کنترل می باشد اما اینکه این مقدار کاهش از لحاظ آماری معنی دار است یا خیر، در قبل از استفاده از آزمون تحلیل کوواریانس چند متغیری، جهت رعایت پیش فرضهای آن، از آزمونهای باکس و لوین استفاده شد."