Abstract:
در نگرش اسلامی، بهداشت و سلامت روانی به معنای تعادل نیازها، نظام های درونی و گرایش های فطری و جسمانی انسان است و علامت آن این است که آدمی در پرتو رهنمودهای عقل و هدایت آموزه های وحی، آنچه را موجب زینت روح و روانش می شود و او را به خدای تعالی نزدیک می سازد، برمی گزیند. از دیدگاه فرهنگ دینی، عواملی مانند دنیاپرستی و واقعیت زندگی دنیوی، فقر و نیازمندی و گناه، به وجود آورنده فشار روانی می شود ؛ در تعالیم اسلامی، روش هایی برای مقابله با فشارهای روانی و مشکلات و ایجاد سازگاری منطقی و بهنجار با فشارها و سختی ها توصیه شده است که می توان آنها را در سه بخش روش های شناختی، روش های رفتاری و روش های معنوی طبقه بندی کرد.
In Islamic attitude, mental health means the balance of needs, internal systems, and the physical tendencies of man. The sign for this is that, in the light of reason and teachings of revelation, man brings about what makes his soul more purified and makes him near to God. In terms of religious culture, factors such as the reality of worldly life, poverty, need and sin create psychological pressure. Islamic teachings, recommend some methods for bearing with psychological pressures and difficulties, and creating a logical and normal adaptation with the pressures and hardships. It is possible to classify them in three sections: cognitive methods, behavioral methods, and spiritual methods.
Machine summary:
com"/> چکیده در نگرش اسلامی، بهداشت و سلامت روانی به معنای تعادل نیازها، نظامهای درونی و گرایشهای فطری و جسمانی انسان است و علامت آن این است که آدمی در پرتو رهنمودهای عقل و هدایت آموزههای وحی، آنچه را موجب زینت روح و روانش میشود و او را به خدای تعالی نزدیک میسازد، برمیگزیند.
در نگرش اسلامی؛ بهداشت و سلامت روانی به معنای تعادل نیازها و نظامهای درونی و گرایشهای فطری و جسمانی انسان است و علامت آن این است که آدمی در پرتو رهنمودهای عقل و هدایت آموزههای وحی، آنچه را موجب زینت روح و روانش میشود و او را به خدای تعالی نزدیک میسازد، برمیگزیند (فقیهی، 1383: 71).
اما به این حقیقت مهم باید توجه داشت که اگر روح و جان و قوای عقلانی انسان از مرز اعتدال بیرون رود، نتیجههای آن بدتر از فقر است؛ چون همیشه انسانهای مؤمنی بودهاند که با وجود فقر، آبرومندانه زندگی کردند و بیشتر بهسوی خداوند و معنویت پیش رفتند؛ اما بیماری و فقر روحی و عقلانی، بهمراتب خطرناکتر و زیانبارتر از آثار فقر است؛ امام علی (ع) در اینباره میفرماید: «بدانید از جمله بلاها تهیدستی و سختتر از آن بیماری جسم و سختتر از بیماری جسم بیماری قلب است؛ و بدانید از جمله نعمتها ثروت و برتر از ثروت سلامت جسم و برتر از سلامت جسم تقوای قلب است» (سیدرضی، 1414: 544 – 545).