Abstract:
افزایش میانگین دمای زمین در نتیجه فعالیت های انسانی پدیده ی نسبتا جدیدی است که موجب نگرانی عمومی شده است . موضوع تغییر آب و هوای کره زمین در صدر اولویت های زیست محیطی مجامع بین الملل ، دولت ها و مجامع علمی قرار گرفته است . افزایش میزان گازهای گلخانه ای بویژه دی اکسید کربن در اتمسفر زمین و کاهش شدید وسعت جنگل ها دو عامل مهم در افزایش دمای زمین و تغییرات آب و هوایی شناخته شده اند. به همین دلیل در سال های اخیر تلاش زیادی برای دستیابی به مکانیسم های قابل قبول بین المللی برای کاهش و کنترل استفاده از سوخت های فسیلی که منجر به نابودی زمین میشوند، در فعالیت های توسعه جهانی صورت گرفته است ، در این راستا کنوانسیون ها و پروتکل هایی زیر نظر سازمان ملل متحد تصویب شده اند و پروژه هایی نیز در دست اجرا قرار گرفته است . دانشمندان معتقدند انرژیهای تجدیدپذیر و پاک با توجه به محدود بودن منابع سوخت های فسیلی و آلودگی محیط زیست میتوانند به اولین گزینه برای تولید انرژی تبدیل شوند، چرا که استمرار استفاده از سوخت های فسیلی، افزایش غلظت دی اکسید کربن ، بالا رفتن دمای کره زمین و به تبع آن تغییرات آب و هوایی و آلودگی های زیست محیطی را همراه دارد. و به همین خاطر بهره گیری حداکثری از انرژی های نو بعنوان بحث روز در کشورهای مختلف جهان مدنظر است . در این پژوهش به روش توصیفی- تحلیلی سعی در بررسی نقش انرژیهای نو و تجدید پذیر در کاهش گازهای گلخانه ای خواهیم داشت .
Machine summary:
"از اقدامات این سازمان می توان به موارد زیر اشاره کرد: ارائه گزارش دوره ای وضعیت ملی تغییر آب وهوا به دبیرخانه کنوانسیون تنظیم و اجرای برنامه های کاهش انتشار گازهای گلخانه ای همکاری و توسعه روشهای انتقال تکنولوژی برای کاهش انتشار در بخشهای مختلف انرژی، حمل و نقل ، صنعت ، کشاورزی، جنگل و زایدات جامد و مایع همکاری منطقه ای و بین المللی درتهیه روش های تطبیق با پدیده تغییر آب وهوا در نظر گرفتن موضوع تغییر آب و هوا در سیاستها و برنامه ریزی های توسعه متعاقب تشکیل کنوانسیون سازمان ملل متحد در مورد تغییرات آب و هوا و جهت کاهش انتشار و تسهیل انجام تعهدات کشورهای توسعه یافته ، پروتکل کیوتو که شامل مکانیسم های انعطاف پذیری تحت عنوان مکانیسم های مبتنی بر بازار در ماده ١٢ است ، در سال ١٩٩٧ ارائه و پس از مدتی عملیاتی شد.
٣- در سال های اخیر شاهد اجلاس سالیانه ی متعاهدین کنوانسیون تغییر اقلیم (٢١ cop) بودیم که بر اساس آن هدف اصلی این توافق جهانی جلوگیری از افزایش دمای کره زمین در این قرن زیر ٢ درجه سانتی گراد و همچنین ایجاد تلاش برای محدود کردن دما به افزایش آن به زیر ١/٥ درجه سانتی گراد نسبت به سطح آن قبل از صنعتی شدن است و عناصر اساسی این توافقنامه عبارتند از: کاهش انتشار، کاهش انتشارات بطور سریع که برطبق اهداف رسیدن به دمای مورد نظر باشد یک سیستم شفاف و مبتنی با بازار جهانی ، بررسی برای اقدامات اقلیمی سازگاری، تقویت توانایی برای بهبود اثرات ناشی از تغییرات اقلیم پشتیبانی، از جمله برای تأمین منابع مالی برای کشورها جهت ایجاد آینده ای تمیز و قابل انعطاف منابع ١."