Abstract:
هدف: هدف پژوهش حاضر مقایسه میزان تمایز یافتگی خود و خود کنترلی شناختی در معتادان موفق به ترک و مبتلایان به وابستگی مواد بود. روش: بدین منظور طی یک مطالعه علی مقایسهای 32 نفر از مبتلایان به وابستگی مواد و31 نفر معتاد موفق به ترک با روش نمونهگیری در دسترس انتخاب و بر اساس سن، جنس، وضعیت تاهل، تحصیلات و اشتغال، با یکدیگر همتا شدند، و به پرسش نامه تمایزیافتگی خود و پرسش نامه جمعیت شناختی پاسخ دادند. یافتهها: نتایج نشان داد میانگین نمرات گروه معتادان موفق به ترک در تمایزیافتگی و ابعاد آن و خود کنترلی شناختی نسبت به گروه مبتلایان به وابستگی مواد بالاتر است. نتیجهگیری: با توجه به نتایج پژوهش به نظر میرسد تمایزیافتگی خود و خود کنترلی شناختی از عوامل مهم موفقیت ترک در معتادان به شمار میآید.
Objective
The aim of this study was to compare the differentiation of self and cognitive self-control between addicts with a successful withdrawal attempt and drug dependent individuals.
Method
In a causal comparative study, 32 patients with substance dependence and 31 addicts with a successful withdrawal attempt were selected via convenience sampling method and were matched together in terms of age, gender, marital status, education, and occupation. The participants responded to Differentiation of Self Inventory (DSI) and a demographic questionnaire.
Results
The results showed that the mean scores of the addicts with a successful withdrawal attempt were higher than those of the group of patients with substance dependence in terms of the differentiation of self and cognitive self-control.
Conclusion
According to the findings of this study, differentiation of self and cognitive self-control seem to be among the important factors in the success of addiction abstinence and withdrawal.
Machine summary:
Coob بازگشــت میتواند نشــان دهنده این باشــد که عوامل تأثیرگذار بر انگیزه ترک و ادامه پرهیز به طور دقیق شــناســایی نشــده اند و روش های درمانی و برنامه های کنترل از اثربخشــی خیلی بـالایی برخوردار نیســـتند (ناســـتیزایی ١، ٢٠١٠)؛ بنابراین برای درمان مؤثر این اختلال لازم اســت عوامل شــخصــیتی، خانوادگی و اجتماعی که در فرایند درمان مداخله میکنند و مانع از بهبود این بیماران میشـوند مورد شـناسـایی قرار گیرند.
با این که تحقیقات زیادی به نقش تمایز یـافتگی خود و خود کنترلی شـــناختی در اعتیاد اشـــاره کرده اند ولی با وجود این تا به حال پژوهشـــی این دو عامل مهم را با کنترل متغیرهای جمعیت شـــناختی تاثیرگذار نظیر ســـن ، جنس ، وضــعیت تاهل ، اشــتغال و تحصــیلات ، در دو گروه معتادان موفق به ترک و معتادان در حال مصــرف مواد مقایســه نکرده اســت .
بنابراین مطالعه حاضــر در نظر دارد به این ســوال پـاســـخ دهـد که آیا میزان تمایزیافتگی خود و خود کنترلی شـــناختی، در گروه مبتلایان به وابستگی مواد و معتادان موفق به ترک متفاوت است ؟ 1.
Chauchard روش جامعه ، نمونه ، و روش نمونه گیری پژوهش حاضـر از نوع توصـیفی (علی-مقایسـه ای) است که در آن دو گروه از معتادان موفق به ترک به مدت ٢ ســال و مبتلایان به وابســتگی مواد، از نظر دو ویژگی تمایزیافتگی خود و خودکنترلی شـناختی، با یکدیگر مقایسـه میشـوند.
علاوه براین پژوهش بشــرپور و همکاران (١٣٩٢) نیز نشــان داد انگیزش درمان رابطه معنادار و معکوس با خودکنترلی شــناختی پایین دارد، از این رو میتوان انتظار داشـــت که در افرادی که موفق به ترک شـــده اند میزان خودکنترلی شـناختی بالاتر از دیگر افراد معتاد باشـد.