Abstract:
کتاب سیاحت غربِ آقانجفی قوچانی، سرشار از جلوه هایی زیبا، جذاب و پویاست. یکی از این جلوه ها، صحنه ها و تصویرهای هنری شگرف و نفیس آن است که هر یک به روشنی، نمایه ای از عالم برزخ و سرنوشت افراد در آن عالم را ارائه می دهد. آقانجفی در این کتاب با به کارگیری یک رشته الفاظ و تعابیر ظاهراً ساده، گاه صحنه هایی باشکوه و تصاویری زیبا ارائه می دهد که می تواند ضمن برانگیختن احساسات و عواطف آدمی، عقل و اندیشه وی را نیز به تکاپو وا دارد. این الفاظ و تعابیر چنان زنده و تأثیرگذار است که انسان به جای آن که خود را در مقام خواننده الفاظ بیابد، خود را بیننده صحنه هایی زنده و سرشار از حرکت و پویایی می یابد. آن چه سبب پیدایش این تصاویر هنری در کتاب سیاحت غرب شده است از یک سو، بهره گیری از فنون بلاغی (استعاره، کنایه و تشبیه)، تشخیص و تجسیم (مجسم سازی) است و از سویی دیگر، حاصل ترکیب عناصری هم چون تقابل صحنه ها، محاوره و گفت وگو و غیره. این پژوهش بر آن است تا ضمن بررسی مفهوم تصاویر هنری و مؤلفه های آن، به تحلیل زیبایی شناختی این تصاویر در کتاب سیاحت غرب آقانجفی قوچانی بپردازد.
Machine summary:
آن چه سبب پیدایش این تصاویر هنری در کتاب سیاحت غرب شده است از یک سو، بهره گیری از فنون بلاغی (استعاره ، کنایه و تشبیه )، تشخیص و تجسیم (مجسم سازی) است و از سویی دیگر، حاصل ترکیب عناصری هم چون تقابل صحنه ها، محاوره و گفت وگو و غیره .
٥- تصویر هنری در کتاب سیاحت غرب آقانجفی قوچانی در کتاب سیاحت غرب تصاویری از عالم برزخ ارائه میکند که غالبا از عناصر گوناگونی هم چون فنون بلاغی، تقابل صحنه ها، تخییل ، محاوره (گفت وگو) و ...
تشبیه یکی از شیوه های صور خیال است که آقانجفی در کتاب سیاحت غرب از آن برای تسهیل در درک و فهم موضوعات خویش بدین گونه بهره میجوید: ٥-١-١-١- ...
در کتاب سیاحت غرب نیز، آقانجفی تصویر گویایی از صحنه تقابل سرزمین شهوت و رحمت ارائه نموده است ، آنجا که میگوید: «پس از آن باغ های سوخته ، باغ های سبز و خرم پیدا شد که پر از میوه و گل و ریاحین و آب های جاری و بلبلان خوشنوا بود.
تمثیل یکی دیگر از جلوه های بیانی است که برای مخاطبان بسیار جذابیت داشته و در پرده برداری از معانی و به تصویر درآوردن حقایق در زیباترین صورت ها، نقشی به سزا ایفاء میکند (عبدالتواب ، ١٩٩٥م .
ـ مؤلفه های تصویر هنری که آقانجفی در کتاب خود از آن بهره گرفته ، شامل موارد زیر میشود: فنون بلاغی (استعاره ، تشبیه و کنایه )، توصیفات دقیق ، زبان عادی (شیوه ی محاوره یا گفت وگو و تقابل صحنه ها)، تخییل ، تشخیص ، تجسیم ، تمثیل ، روش نمایشی و تصویرپردازی واژه .