Abstract:
علوم ادبی درنظر اکثر علما مشتمل بردانشهایی چون دستور ، لغت ، عروض ، بیان و ... میباشد و این علوم ما را یاری میکنند تا بتوانیم در درجه اول درست بگوییم و بنویسیم و سپس به خلق ادبی ، محاکات و التذاذ ادبی نایل شویم ، بی شک تمامی دانشهای فوق با هم در تعامل ، تاثیرگذاری و تاثیرپذیری میباشند و یکی کامل کننده دیگری و دیگری زینت بخش کلام است . ما در این مقاله سعی نمودیم تشبیه و استعاره های منظومه کهن "ویس و رامین " را که از مباحث علم بیان هستند از منظر دستوری و نحوی بررسی کنیم و بین این دو مقوله ارتباطی منطقی برقرار نماییم این مقاله بر اساس الگوی ارائه شده توسط دکتر خسرو فرشیدوردست که در کتاب درباره ادبیات و نقد ادبی و در مبحث تشبیه و استعاره بیان کرده اند.
Literary science knowledge is different from most scholars . This science will help us to be able to tell true and correct. And then get to create literary and literary enjoyment. All sciences are linked literary and complement each other and give a beautiful speech. In this article we examined similes and metaphors is grammatically in Vis and Ramin.And establish a logical connection between them .Oratory word so that we can show Fakhruddin As’ad Gorgani
Machine summary:
٢-١- حرف اضافه (وابسته ساز) بعضی از حروف اضافه (وابسته سازها) بر مشابهت دلالت میکنند و ادات تشبیه میشوندکه عبارتند از: چون ، همچون ، چنان ، همچنان ، ایدون ، به ، چنانچون و ایدون چو: دهــان تنـــگ چــون میمی عقـــیقی درو دنــدان بســـان ســـین ســـیمین (ویس و ورامین ، بیت ٢٣٧) بــه بالا هـــر یکی چـــون ســـرو آزاد به جعـــد زلف همچـون مورد و شمشاد (همان : ٤٤) در ابیات فوق کلمات سلیمان و سرو آزاد که مشبه به میباشند ، از منظر دستور به سبب حرف اضافه ، چون نقش متمم قیدی را پذیرفته اند .