Abstract:
توسعه روستایی از پایههای مهم توسعه ملی هر کشور محسوب میشود. آگاهی از ظرفیت. منابع و تواناییهای مناطق روستایی یک پیشنیاز مهم برای برنامهریزی توسعه در این مناطق میباشد. ازاینرو هدف تحقیق حاضر, تعیین ضریب عمرانپذیری روستاهای شهرستان نیر استان اردبیل میباشد. روش تحقیق بر اساس هدف. شناختی و بر اساس روش» ارزیابی - تحلیلی است. جامعه آماری تحقیق شامل ۱۳ روستای بالای ۳۰۰ نفر از میان ۱۰۰ روستای شهرستان نیر و شاخصهای مورداستفاده در تحقیق, مشتمل بر شاخصهای اجتماعی. بهداشتی» فرهنگی» آموزشی و ... میباشند. دادههای موردنیاز با استفاده از سالنامه آماری سال ۰۱۳۹۰ مراجعه به ادارات و سازمانهای ذیربط و یافتههای میدانی جمعآوریشده است. جهت تحلیل دادهها از مدل ضریب عمرانپذیری روستاها استفادهشده است. یافتههای تحقیق نشاندهنده شکاف زیاد میان روستاهای شهرستان نیر میباشد. بهطوری که روستاهای «قرهشیران»» «ویرسق» و «بوسجین» نسبت به سایر روستاها توسعهیافتهتر بوده و از ضریب عمرانپذیری بالاتری برخوردار میباشند و سایر روستاها از ضریب عمرانپذیری پایینتری برخوردار بوده و سرمایهگذاری در آنها احتمالا با شکست روبهرو خواهد شد. نتایج آزمون همبستگی پیرسون» در خصوص رابطه بین جمعیت و ضریب عمرانپذیری از همیستگی بالایی حکایت دارد بهطوریکه هر چه جمعیت روستاها بیشتر باشد از ضریب عمران پذیری بالاتری برخوردارند. همچنین بررسی رابطه بین فاصله از مراکز شهری و ضریب عمران پذیری نیز, حاکی از وجود همیستگی نسبتا ضعیفی بین این دو عامل میباشد بهطوریکه نزدیکی روستاها به مراکز شهری تا حد نسبتا ضعیفی در توسعهیافتگی آنها موثر میباشد.