Abstract:
تحولات جهان عرب بسان یک طوفان قدرتمند شرایط را در بسیاری از کشورهای عربی از جمله مصر دگرگون نمود تا جایی که کمتر محقق و تحلیل گری قادر به پیش بینی دقیق سیر این تحولات بود. در آغاز خیزش در مصر، کمتر تقسیم بندیی از معترضان صورت می گرفت اما با سقوط حکومت حسنی مبارک، گروه های مختلف در اندیشه به دست گرفتن قدرت افتادند. در این میان اخوان المسلمین که باسابقه ترین و سازمان یافته ترین گروه سیاسی-ایدئولوژیک این کشور بود توانست به سرعت بر اوضاع داخلی مسلط شود و با توجه به حمایت های مردمی قدرت را به دست گرفت. در حالیکه، بسیاری از آغاز دوران گذار به دموکراسی توسط اسلام گرایان میانه رو سخن می گفتند، تنها یک سال بعد اسلام گرایان نیز قربانی مطالبات مردمی و نارضایتی داخلی مردم مصر شدند. در این نوشتار به دلایل این ناکامی و تاثیر بازیگران داخلی، منطقه ای و فرامنطقه ای بر سقوط حکومت اخوان المسلمین پرداخته می شود. در واقع این مقاله و دستاوردهای آن می تواند در آیند مسیر راهی برای سایر احزاب و گروهای اسلام گرا در قدرت سیاسی باشد، تا در آینده با بلوغ فکری و الگوی سیاسی کامل تری بتوانند قدرت را به دست بگیرند
Machine summary:
در این میان اخوان المسلمین که باسابقه ترین و سازمان یافته ترین گروه سیاسی-ایدئولوژیک این کشور بود توانست به سرعت بر اوضاع داخلی مسلط شود و با توجه به حمایت های مردمی قدرت را به دست گرفت .
در سال ٢٠١١، بعد از سقوط حسنی مبارک، اخوان المسلمین یک بازیگر سیاسی منسجم و سازمان یافته بود که قابلیت به دست گرفتن قدرت در دوران پسامبارک را داشت .
در آغاز ناآرامیهای مصر در سال ٢٠١١، اخوان المسلمین با چالش موازنه میان اصول اسلامی خود از یک سو و مطالبات مردمی برای دموکراسی و اصلاحات اقتصادی - اجتماعی از سوی دیگر مواجه بود.
به نظر میرسد چارچوب تحلیلی سازه انگاری با نگاه به عوامل جامعه شناختی و هویت و ساختارهای هنجاری و فکری و تاکید بر نقش گفتمان ها و ایده های فرهنگی همچون مردم سالاری، اسلام ، قومیت و گروه های جدید اجتماعی در خاورمیانه و جهان برای گسترش تغییر زمینه مناسبی را برای تبیین و تحلیل دلایل ناکامی اخوان المسلمین در قدرت سیاسی را ایجاد مینماید.
حزب عدالت و آزادی تاکید نمود که اعضای آن برای انتخابات ریاست جمهوری مصر در سال ٢٠١٢ کاندیدا نخواهند شد، اما به سرعت تغییر عقیده داد و خیرت الشاطر را به عنوان کاندیدا معرفی نمود.
تنها چند ماه بعد، رهبران اخوان در دور نخست انتخابات ریاست جمهوری ٢٠١٢ از سایر گروه های اسلام گرا خواستند که به کاندیدای اسلام گرا، محمد مرسی رأی دهند و رأی این گروه ها برای اخوان اهمیت پیدا کرد.