Abstract:
جهانی شدن واقعیتی غیرقابل انکار است و مفهوم شناسی آن با توجه به پیچیدگی ابعاد آن دشوار است. در جهانی شدن سخن از فرو ریختن مرزهاست؛ لذا بحث از جهانی شدن حقوق زنان که با فرهنگ و سنت و ارزش های اخلاقی یک جامعه عجین شده، امری خطیر است. ابتدا با توجه به واژه شناسی جهانی شدن، مفهوم جهانی شدن تبیین می شود. سپس سه رویکرد سنتی، اصلاحی یا بینابینی و رویکرد نواندیشان دینی که مواضع گوناگونی نسبت به جهانی شدن حقوق زنان اتخاذ نموده اند، تعریف و تحلیل می شوند. این رویکردها، متوجه جهانی شدن حقوق زنان به معنای نیل به مقررات و قوانین همسان است که در کنوانسیون امحای کلیه اشکال تبعیض علیه زنان متبلور شده است. البته رویکردهای مذکور همگی با بینشی مومنانه به بحث می پردازند و رویکردهای خداناباور، خروج موضوعی دارند. در نهایت، به نظر می رسد؛ با نگرشی که منبعث از دیدگاه نواندیشان دینی است و با حفظ دغدغه ای که رویکرد اصلاحی برای محافظت از ارزش های دینی دارد، می توان ساز و کارهایی را تبیین کرد که از یک سو به بنیان های مذهبی آسیب نرساند و از سوی دیگر مسیر جهانی شدن حقوق زنان را هموار سازد.
Machine summary:
ولي با اين وجود، با تتبع در کتب مختلف فقهي و ملاحظه نظر فقها از متقدمين و متأخرين و معاصرين اعم از شيعه و سني ، چنين به نظر مي رسد اصل وجود اين تفاوت بين زن و مرد در مورد طلاق محرز است ؛ يعني مرد، اختيار طلاق را در دست دارد و بدون اجازه و موافقت زن مي تواند زن را طلاق دهد و حتي به تعبير بعضي از فقها، اطلاع زن از اجراي صيغه طلاق نيز لازم نيست ، چه رسد به آنکه موافقت او لازم باشد (موسوي خميني ٣١، ١٤٠٩ق ، ص٣٢٧)٣٢ و طبيعتا اين نظر فقهي به عنوان نظر متخذ از قرآن و سنت و حکم مسلم اسلامي تلقي مي گردد (مهرپور٣٣، ١٣٧٠، ١٦٥).
در اين آيه خداوند حکم را معلق بر ترس و خوف از عدم اجراي عدالت ميان زنان نموده، نه بر علم و اين از آن جهت است که غالبا در اين قبيل امور که وسوسه هاي شيطاني و هواهاي نفساني اثر روشني در آن دارد، غالبا علم براي کسي حاصل نميشود و قهرا اگر خداي تعالي قيد علم را آورده بود، مصلحت حکم فوت ميشد (طباطبايي ٣٦، ١٣٨٩، ترجمه موسوي همداني ، جلد ٤، ص ٢٦٨)؛ علاوه بر قرآن، سنت پيامبر و ائمه معصومين نيز حکايت از مجاز بودن چندهمسري دارند، به نحوي که برخي از فقها به استحباب تعدد زوجات، نظر دادهاند؛ مرحوم سيد کاظم طباطبايي يزدي، در اين مورد مي فرمايد؛ «الاستحباب لا يزول بالواحده، بل التعدد مستحب ايضا، قال الله فانکحوا ما طاب لکم ...