Abstract:
این پژوهش، با هدف بررسی اثربخشی درمان شناختی ـ رفتاری مذهبمحور، بر تابآوری و شادکامی دانشجویان اجرا شد. 375 دانشجو به پرسشنامه تابآوری کانر و دیویدسون و شادکامی آکسفورد پاسخ دادند. از میان افرادی که در پرسشنامه تابآوری و شادکامی یک انحراف معیار پایینتر از میانگین کسب کردند، به طور تصادفی تعداد 40 نفر انتخاب شدند. به دلیل ریزش 6 آزمودنی در گروه آزمایش، گروه کنترل هم به همان اندازه همتاسازی گردید. سپس، آزمودنیها به دو گروه آزمایش و کنترل (14 نفری) تقسیم شدند. درمان شناختی ـ رفتاری مذهبمحور، در 10 جلسه 90 دقیقهای به گروه آزمایش ارائه شد، در این مدت، گروه کنترل هیچگونه مداخلهای دریافت نکرد. یافتههای پژوهش نشان داد که میان گروه آزمایش و کنترل، از لحاظ تابآوری و شادکامی تفاوت معناداری وجود دارد (001/0>p)؛ یعنی میزان تابآوری و شادکامی در گروه آزمایش، نسبت به پیشآزمون و گروه کنترل بهطور معناداری افزایش یافته بود. نتایج پژوهش نشان میدهد که کاربرد رواندرمانگرانه، بهویژه مداخلات شناختی ـ رفتاری مذهبمحور، در کنار درمانهای پزشکی، موجب افزایش میزان تابآوری و شادکامی دانشجویان میشود.
Machine summary:
com دریافت: 30/11/1394- پذیرش: 17/04/1395 چکیده این پژوهش، با هدف بررسی اثربخشی درمان شناختی ـ رفتاری مذهبمحور، بر تابآوری و شادکامی دانشجویان اجرا شد.
نتایج پژوهش نشان میدهد که کاربرد رواندرمانگرانه، بهویژه مداخلات شناختی ـ رفتاری مذهبمحور، در کنار درمانهای پزشکی، موجب افزایش میزان تابآوری و شادکامی دانشجویان میشود.
در درمان شناختی ـ رفتاری مذهبمحور، علاوه بر روشهای شناخت درمانگری که هدف آن، تغییر باورداشتهای غلط بیمار و تبدیل افکار خودکار منفی به افکار منطقی است، طی جلسات درمانگری به بیمار کمک میشود تا اعتقادات معنوی و باورهای دینی خود را تقویت کند و به نظم جهان هستی، وجود قدرت مطلق پروردگار و رحمت الهی توجه نماید (حمید و همکاران، 1391 الف).
پژوهشها نشان دادند که رواندرمانی تلفیقی شناختی ـ رفتاری، با تأکید بر مذهب و معنویت، در 12 جلسه مداخله بر روی افراد سالمند دارای اختلال اضطراب، موجب کاهش علائم اضطراب و نفع ثانویه، ناشی از این اختلال در آنان میشود (باررا (Barrera) و همکاران، 2012).
پژوهشگران با استفاده از تلفیق رویکرد درمان شناختی- رفتاری با مذهب و معنویت، نشان دادند که این رویکرد درمانی موجب بهبود مهارتهای مقابلهای در بیماران مبتلا به اختلال اضطراب منتشر میشود (پاکرت (Paukert) و همکاران، 2009).
در نتیجه، میتوان گفت: اثربخشی شناختی- رفتاری مذهبمحور در مقیاسهای تابآوری و شادکامی، بین دو گروه آزمایش و کنترل در مرحله پیگیری حفظ شده است.
دلایل متعددی وجود دارد مبنی بر اینکه درمان شناختی ـ رفتاری مذهبمحور، بر افزایش تابآوری و شادکامی دانشجویان در این پژوهش مؤثر است.