Abstract:
پژوهش با هدف بررسی تاثیر آموزش برنامه تربیت سازنده به مادران، بر مهارتهای خودکنترلی کودکان با اختلال نارسایی توجه/ بیشفعالی در دوره دبستان اجرا شد. پژوهش نیمهآزمایشی با طرح پیشآزمون ـ پسآزمون با گروه گواه بود. برای انجام پژوهش از بین تمامی مادران مراجعهکننده به درمانگاههای روانپزشکی شهر اصفهان در سال تحصیلی 94ـ1393 که حداقل یک کودک مبتلا به اختلال نارسایی توجه/ بیشفعالی در سنین 12ـ6 سال داشتند، با استفاده از روش نمونهگیری در دسترس نمونهای به حجم 30 نفر انتخاب شدند و به تصادف در دو گروه آزمایش (15 نفر) و گواه (15 نفر) قرار گرفتند. آموزش به مدت 8 جلسه برای گروه آزمایش انجام شد و پرسشنامه خودکنترلی (کندال و ویلکاکس، 1979) در جلسات پیشآزمون، پسآزمون و پیگیری، را معلمان کودکان هر دو گروه از مادران تکمیل کردند. تحلیل دادهها با نرمافزار SPSS و با استفاده از آزمون آماری تحلیل کوواریانس انجام شد. طبق نتایج پژوهش آموزش برنامه تربیت سازنده به مادران در سطح معناداری (0001/0=P ) در مرحله پسآزمون موجب افزایش مهارتهای خودکنترلی کودکان مبتلا به اختلال نارسایی توجه/ بیشفعالی شد. همچنین بین آزمودنیهای گروه آزمایش و گواه از لحاظ متغیر مورد بررسی در مرحله پیگیری تفاوت معناداری وجود داشت (0001/0=P ). یافتهها نشان داد که برنامه تربیت سازنده در بهبود مهارتهای خودکنترلی کودکان مبتلا به اختلال نارسایی توجه/ بیشفعالی موثر است.
Machine summary:
طبق نتایج پژوهش آموزش برنامۀ تربیت سازنده به مادران در سطح معناداری (0001/0=P) در مرحلۀ پسآزمون موجب افزایش مهارتهای خودکنترلی کودکان مبتلا به اختلال نارسایی توجه/ بیشفعالی شد.
برنامۀ تربیت سازنده، مادران، خودکنترلی، اختلال نارسایی توجه/ بیشفعالی، دورۀ دبستان The Effect of Teaching Positive Parenting Program to Mothers on Self-control Skills of Children with Attention Deficit Hyperactivity Disorder (ADHD) in Primary School Ezatollah Ghadampour.
Ph. D Student Psychology, University of Lorestan, Iran Abstract The goal of the present study was to investigate the effect of teaching positive parenting program (Triple-P) on self-control skills of children with attention deficit hyperactivity disorder (ADHD) in primary schools.
بارکلی که پژوهشهای زیادی راجع به اختلال نارسایی توجه و بیشفعالی انجام داده است، دریافت که 81 درصد نمونههای کودکان بیشفعال، مشکلاتی با همسالان خود داشته و در روابط اجتماعی با مشکلات زیادی روبهرو هستند، بنابراین امروزه در درمان این اختلال علاوه بر دارودرمانی، بر درمانهای روانشناختی نیز بهمنظور اصلاح و تقویت مهارتهای والدین و کودکان در زمینۀ مدیریت رفتار و آموزش تأکید میشود (علیزاده، 1383).
اگرچه مطالعات متعددی در خارج از کشور تأثیر روشهای مختلف فرزندپروری بهویژه برنامۀ تربیت سازنده بهعنوان یکی از قدرتمندترین انواع مداخلات آموزشی در یاری رساندن به کودکان دچار مشکلات رفتاری و سلوک از جمله نارسایی توجه/ بیشفعالی را بر بهبود این اختلال بررسی و تأثیرات مثبت آن را گزارش کردهاند، اما در این زمینه در ایران مطالعۀ زیادی صورت نگرفته است.
بحث و نتیجهگیری این پژوهش با هدف بررسی اثربخشی برنامۀ آموزشی تربیت سازنده بر مهارتهای خودکنترلی کودکان با اختلال نارسایی توجه/ بیشفعالی صورت گرفت.