Abstract:
هدف اصلی این پژوهش بررسی وضعیت تحصیلی، ایمنی، اقتصادی و اجتماعی فرهنگی دانشجویان خارجی دانشگاه های دولتی ایران در سال تحصیلی 13 9312 بود. بدین منظور بر اساس روش پژوهش - پیمایشی و با استفاده از یک پرسشنامه محقق ساخته، داده های پژوهش از تعداد 15 دانشجوی خارجی دانشگاه های تهران، شهید بهشتی، تربیت مدرس، امام خمینی )ره( قزوین و علوم پزشکی مشهد گردآوری شد. تحلیل داده های پژوهش نشان داد که %3/66 از دانشجویان خارجی میتوانند واحدهای درسی خود را در موعد مقرر به اتمام رسانده و %80 از آنها نیز تاکنون مشروط نشدهاند؛ اما کسانی که دچار افت تحصیلی بودند عواملی از قبیل مشکلات مربوط به «زبان»، ،«عدم انگیزه» «ناتوانی اساتید برای انتقال درست محتوا» و «دشواری محتوای دروس» را به عنوان بیشترین عامل ذکر نموده اند. آنها اظهار داشته اند که بیشترین حس امنیت را در «دانشگاه و در هنگام روز» و کمترین حس امنیت را «در شب و در هنگام استفاده از وسایل نقلیه» دارند. اکثر آنها %7/73 وضعیت اقتصادی «متوسط به بالا» برای زندگی در ایران دارند. حدود %1/58 از این دانشجویان اظهار نموده اند که اساتید بین آنها تبعیض قائل نمی شوند. %1/81 از آنها احساس کرده اند که مردم ایران «در حد متوسط و بیش از آن» بین خارجی ها تبعیض می گذارند، درحالیکه %5/78 ار آنها معتقدند که دانشجویان ایرانی «در حد متوسط و بیش از آن» بین خارجی ها قائل به تبعیض می باشند.
Machine summary:
Samouei et al) 1 The UK Council for International Education 2 overseas students 3 Fan Mak 4 British Columbia International student Survey 5 Kagoshima University همچنین نتایج یک بررسی دیگر نشان داد که «حدود یک پنجم از دانشجویان بین المللی می گویند که کلاس ها نسبت به خواندن ، پژوهش کتابخانه ای و نوشتن تکالیف بیش ازحد دشوار هستند.
نتایج این نظرسنجی نشان داد که مشکلات آموزشی دانشجویان غیر ایرانی نسبت به سایر مشکلات ، درجه دوم اهمیت قرار دارد (به نقل از: فتحی علی دهکردی و همکاران ، ١٣٨٩: ٢٢-٢٠) · نتایج پژوهش های پیشین درزمینهی سؤال دوم پژوهش (بررسی وضعیت ایمنی دانشجویان خارجی) به قرار زیر است : نتایج یک بررسی نشان داد که «دانشجویان مرد – هم شهروندان ایالات متحده و هم دانشجویان بین المللی – خاطرنشان ساختند که زمانی که آن ها در پردیس دانشگاه زندگی می کنند یک حس ایمنی بسیار بالایی دارند؛ اما محل اقامت ، هیچ تفاوت معناداری در احساس ایمنی دانشجویان دختر ایجاد نمی کند.
در پیمایش ملبورن ٢٠١٠ به عواملی از قبیل «کمبود وقت ، کار سخت ، هزینه بالا، نداشتن دوست و رفیق ، عدم دسترسی و حجم سنگین فعالیت های درسی» اشاره شده است و در این پژوهش نیز دانشجویان خارجی به ترتیب عوامل «عدم اعتمادبه نفس ، عدم اطلاع ، اهمیت نداشتن مشارکت آن ها، نداشتن زمان کافی، عدم تسلط به زبان فارسی و نیز تنبلی» را برای عدم مشارکت خود برشمرده اند؛ اما کسانی که اعلام نموده اند در فعالیت های اجتماعی مشارکت داشته اند، بیشترین مشارکت خود را شرکت در همایش ها و کنفرانس ها اعلام نموده اند (جدول شماره ١٥).