Abstract:
هدف اصلی این پژوهش، بررسی اثربخشی معنادرمانی بر اشتیاق و سرسختی تحصیلی در دانش آموزان پسر دوره متوسطه دوم شهر خرم آباد بود. این پژوهش به صورت شبه تجربی بود که در آن از طرح پیش آزمون - پس آزمون با گروه کنترل استفاده شد. نمونه پژوهش 40 آزمودنی بود که از میان دانش آموزان پسر دبیرستانی شهر خرم آباد انتخاب و به صورت تصادفی در گروه های آزمایش (معنادرمانی) و گواه گمارده شدند. در مرحله مداخله گروه آزمایش در 8 جلسه یک ساعت و نیمه در طی یک ماه تحت معنادرمانی قرار گرفتند. در طی این مدت گروه کنترل هیچ نوع مداخله ای دریافت نکرد. برای جمع آوری داده ها از پرسش نامه اشتیاق تحصیلی و سرسختی تحصیلی در مراحل پیش آزمون و پس آزمون برای دو گروه آزمایشی و گواه استفاده شد. داده های پژوهش با روش تحلیل کواریانس تجزیه و تحلیل شدند. نتایج تحلیل کوواریانس تفاوت معنی داری بین دو گروه نشان داد. یافته ها حاکی از آن بود که معنادرمانی آموزش در افزایش سطح اشتیاق و سرسختی تحصیلی دانش آموزان، اثربخش است.
The aim of this study was to evaluate the effectiveness of the therapy on the passion and tenacity of study in secondary school students was the second city of Khorramabad. This quasi-experimental study in which pretest - posttest control group design was used. The sample consisted of 40 subjects among male high school students of Khorramabad were selected and randomly assigned to experimental groups (therapy) and control group were assigned. Intervention in the experimental group in 8 sessions of an hour and a half a month of therapy, respectively. During this period, the control group received no intervention. Data were analyzed by analysis of covariance. Covariance analysis showed a significant difference between the two groups. Results showed that passion and tenacity of education in improving students' educational therapy, is effective.