Abstract:
در پژوهش حاضر، داستان آببید اثر محمّد بهمنبیگی در چارچوب تحلیل گفتمان انتقادی و با بهرهگیری از الگوی ون لیوون (2008) بررسی میشود تا مشخّص شود که نویسنده چگونه از بازنمایی کنشگران اجتماعی برای بیان دیدگاهها و ایدئولوژی خود استفاده کرده است. نویسنده هویت کنشگران مربوط به حکومت پهلوی را کتمان کرده و همزمان با فعّالنمایی و نامبری مستقیم، بر فعّالیّتهای آموزشی معلّمان عشایری و سازمان آموزش عشایری تأکید کرده است. مردم آببید بهشکلی کاملاً آگاهانه منفعلنمایی شدهاند تا بیتوجّهی حکومت نسبت به آنها و فقر فرهنگی مردم نمود بیشتری داشته باشد. نویسنده با انبوهنمایی و استفاده از عدد و آمار، کنش معلّمان عشایری را مهم و تأثیرگذار جلوه داده و با استفاده از مؤلّفۀ زماندرهمی، همزمان با طرح مسئلۀ ایران نوین، پرده از چهرۀ مردمان بخشی از ایران که هنوز بهشیوة پیش از تاریخی زندگی میکنند، برداشته است و به این وسیله سیاستهای حکومت را به چالش کشیده است. بهمنبیگی با بهرهگیری از مؤلّفۀ نمادینشدگی، کنشگران مربوط به آموزش عشایری را در قالب افرادی تأثیرگذار در جامعۀ عشایری بازنمایی کرده است. بهطور کلّی، بازنماییها بازتابی از ایدئولوژی و دیدگاههای اجتماعی نویسنده است.
Machine summary:
بازنمایی کنش گران اجتماعی داستان آب بید با بهره گیری از الگوی 1 جامعه شناختی - معنایی ون لیوون حمیدرضا اکبری ٢ مربی گروه زبان و ادبیات انگلیسی، واحد فیروزآباد، دانشگاه آزاد اسلامی، فیروزآباد، ایران شجاع تفکری رضائی ٣ استادیار گروه زبان و ادبیات انگلیسی، دانشگاه رازی 4 خسرو غلامعلیزاده استادیار گروه زبان و ادبیات انگلیسی، دانشگاه رازی چکیده در پژوهش حاضر، داستان آب بید اثر محمّد بهمن بیگی در چارچوب تحلیل گفتمان انتقادی و با بهـره گیـری از الگـوی ون لیـوون (٢٠٠٨) بررسی میشود تا مشخّص شود که نویسنده چگونه از بازنمایی کنش گران اجتماعی برای بیان دیدگاه ها و ایدئولوژی خـود اسـتفاده کـرده است .
علامی و اسداللهی (١٣٩٦) داستان سیاوش را بر اساس الگوی ون لیوون بررسی کرده انـد و بـه ایـن نتیجه رسیده اند که شاهنامه درعین حال که منعکس کننده و بازگوکنندٔە روایت های باسـتانی اسـت ، دارای بار عاطفی خاص و ایدئولوژیک فردوسی و بازتابی از گفتمان ملّی حاکم بر جامعه است .
غلامعلیزاده و دیگران (١٣٩٦) داستان آل نوشتۀ محمّد بهمن بیگی را از منظـر مؤّلفـه های نـام دهی و طبقه بندی بررسی کرده اند و این گونه نتیجه گرفته اند کـه نویسـنده بـا اسـتفاده از مؤّلفـه هـای نـام دهی و طبقه بندی، دیدگاه خود را با شیوه ای پوشیده بیان کرده و ستم جامعه به زن را بـه تصـویر کشـیده اسـت .
Power and Language, International Encyclopedia of Linguistics, London: Oxford University Press.