Abstract:
شواهد متعددی از تشدید نیاز صنایع دفاعی برای حرکت به سمت نوآوری باز وجود دارد که افزایش پراکندگی دانش و کاهش بودجه نظامی از مهمترین آنهاست. صنایع دفاعی کشورمان نیز برای پاسخ به این چالشهای نوآوری باید بتوانند به الزامات نوآوری باز پاسخ دهند اما در حال حاضر الگوهای نوآوری باز برای بخش دفاعی توسعه نیافته و بنابراین مدلی برای کمک به آنها در طی این مسیر وجود ندارد. هدف این تحقیق ارائه چارچوبی برای سنجش میزان باز بودن نوآوری در صنایع دفاعی است تا جایگاه این صنایع در نوآوری باز را مشخص و به آنها کمک کند که میزان رشد حرکت خود به سمت نوآوری باز را تصویر کنند. نتیجه این تحقیق چارچوبی سهبعدی شامل "عمق همکاری نوآورانه"، "گستره همکاری نوآورانه" و "عمق دانشی" است که میتوان از آن برای اندازهگیری میزان باز بودن نوآوری بخش دفاعی در سطح پروژه استفاده نمود. این چارچوب در وهله اول از طریق مطالعه پیشینه و سپس اصلاح آن با توجه به نظرات خبرگان بخش دفاعی توسعه یافته است و میتواند الگویی را برای اندازهگیری میزان باز بودن پروژههای دفاعی ترسیم نماید. مندرجات و یافتههای آن در انتها مورد بحث قرار گرفتهاند
Machine summary:
همچنين راهبرد پژوهش از نوع پس کاوي بوده چرا که در آن از ابتدا مسئله نوآوري باز در بخش دفاعي به عنوان يک قاعده مورد نياز پذيرفته شده و سپس تلاش گرديده با ارائه يک چارچوب اوليه مبتني بر پيشينه علمي موجود، اعتبار و صحت آن بر مبناي مصاحبه با خبرگان مورد بررسي قرار گيرد و در مرحله بعد نيز اصلاحات لازم با توجه به نظرات خبرگان و مطالعه مجدد و عميق تر پيشينه ، اعمال و نهايتا چارچوبي نهايي براي سنجش نوآوري باز در بخش دفاعي پيشنهاد شود.
د) منبع باز٥: عبارت است از شرکت در محيط شبکه اي بسيار مشارکتي با بهره گيري از فناوري هاي پيشرفته براي به اشتراک گذاردن داده ها اطلاعات، حاکميت ، روش هاي عملياتي و مديريت ريسک (رجوع شود به تصویر صفحه) شکل ٢) الگوي فهم ميزان باز بودن نوآوري (از برون سپاري تا منبع باز) 1- Pure Outsourcing 2- non-core 3- Licensing 4- Collaboration 5- Open Source ٣-٢-٣) رويکردهاي اندازه گيري نوآوري باز محققان بسياري در خصوص نوآوري باز اقدام به صورت دادن تحقيقات و اندازه گيري هايي نموده اند و هر کدام نيز از يک منظر خاص به موضوع باز بودن نگاه کرده اند.
به اين ترتيب تعريف نوآوري باز در صنايع دفاعي طبق چارچوب اوليه به اين صورت در نظر گرفته شده است : تبادل دانش سازمان با محيط خارج از خود با همکاري هاي تحقيق و توسعه اي که از طريق زيرساخت ها و شبکه ها صورت ميگيرد.