Abstract:
ادبیات پایداری در دنیا در اغلب موضوعها و زبانها، جهتگیری واحدی را دنبال میکند و شاعران و نویسندگان این ادبیات هم تحت تاثیر اغراض مشترک، تلاش میکنند تا مهمترین بنمایههای پایداری را در آثار خود منعکس کنند و به این طریق مردم را در راه مبارزه با اهداف عالی زندگی خود تشویق نمایند و بسا بررسی این بنمایهها در دو زبان مختلف، مفهوم پایداری را تقویت میکند و بر میزان تاثیرگذاری آن بر اندیشهها میافزاید لذا در این پژوهش با روش تحلیلی- مقایسهای مبتنی بر مکتب آمریکایی ادبیات تطبیقی، سعی شده است بنمایههای مشترک پایداری در دو زبان مختلف- تازی و پارسی- با محوریت شعر دو شاعر، احمد مطر و نصرالله مردانی بررسی شود و مفاهیم مشترک پایداری- ستایش آزادی و آزادگی، عشق به وطن، دعوت به مبارزه و قیام و بهره گیری از نمادهای ملی، مذهبی و قومی- در اشعار هر دو مقایسه شود و بیش از پیش زوایای پنهان و ناگشوده ادبیات پایداری را در عراق و ایران بنمایاند و از مهمترین یافتههای این پژوهش آن است که احمد مطر، زبانی طنزآمیز و مایوسانه و نصرالله مردانی زبانی حماسی، آرمانی و امیدوار کننده تحت تاثیر روزگاران و ادبیات خویش در بیان بنمایههای مشترک ادبیات پایداری دارند، و هر دو در بیان نمادهای ملی و مذهبی سرآمد هستند.
Machine summary:
بررسي تطبيقي بن مايه هاي مشترک پايداري در اشعار احمد مطر و نصرالله مرداني * تاريخ دريافت : ٩٦/٦/٢١ عيسي زارع درنياني تاريخ پذيرش : ٩٦/١١/١٧ چکيده ادبيات پايداري در دنيا در اغلب موضوع هـا و زبـان هـا، جهـت گيـري واحـدي را دنبـال ميکند و شاعران و نويسندگان اين ادبيات هـم تحـت تـأثير اغـراض مشـترک، تـلاش ميکنند تا مهم ترين بن مايه هاي پايداري را در آثار خود منعکس کنند و به ايـن طريـق مردم را در راه مبارزه با اهداف عالي زنـدگي خـود تشـويق نماينـد و بسـا بررسـي ايـن بن مايه ها در دو زبان مختلف ، مفهوم پايداري را تقويت ميکند و بر ميـزان تأثيرگـذاري آن بر انديشه ها ميافزايد لذا در اين پـژوهش بـا روش تحليلـي- مقايسـه اي مبتنـي بـر مکتب آمريکايي ادبيات تطبيقي، سعي شده است بن مايه هـاي مشـترک پايـداري در دو زبان مختلف - تازي و پارسي- با محوريت شعر دو شاعر، احمد مطـر و نصـرالله مردانـي بررسي شود و مفاهيم مشترک پايداري- ستايش آزادي و آزادگي، عشق به وطن ، دعوت به مبارزه و قيام و بهره گيري از نمادهاي ملي، مذهبي و قومي- در اشعار هر دو مقايسه شود و بيش از پيش زواياي پنهان و ناگشوده ادبيات پايداري را در عراق و ايران بنماياند و از مهم ترين يافته هاي اين پژوهش آن است که احمد مطر، زباني طنزآميز و مأيوسـانه و نصرالله مرداني زباني حماسي، آرماني و اميدوار کننده تحت تأثير روزگـاران و ادبيـات خويش در بيان بن مايه هاي مشترک ادبيات پايداري دارند، و هـر دو در بيـان نمادهـاي ملي و مذهبي سرآمد هستند.