Abstract:
هدف پژوهش حاضر، بررسی اثربخشی درمان مبتنی بر شفقت بر نظم جویی شناختی هیجان، مهارت های ذهن آگاهی و آمادگی برای تجربه شرم و گناه افراد مبتلا اختلال اضطراب افسردگی مختلط بود. طرح پژوهش نیمه آزمایشی از نوع پیشآزمون و پسآزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری پژوهش کلیه افراد مبتلا به اختلال اضطراب افسردگی مختلط شهر اصفهان بودند. حجم نمونه شامل 24 نفر از افراد مبتلا به اختلال اضطراب افسردگی مختلط مراجعه کننده به مراکز مشاوره شهر اصفهان بودند که به روش نمونه گیری هدفمند انتخاب و به شیوه تصادفی به دو گروه آزمایش و کنترل گمارده شدند. ابزار پژوهش مقیاس تنظیم شناختی هیجان (گارنفسکی و همکاران، 2002)، مقیاس پنج عاملی ذهن آگاهی و مقیاس عاطفه خود آگاه-3 (تانگنی، 1989) بودند. گروه آزمایش تحت مداخله درمان متمرکز بر شفقت 8 جلسه ای به شیوه جلسات هفتگی یک ساعته قرار گرفت و گروه کنترل مداخله ای دریافت نکرد. نتایج تحلیل کواریانس نشان داد که بین راهبردهای نظم جویی شناختی هیجان، مهارت های ذهن آگاهی و آمادگی برای تجربه شرم و گناه گروه آزمایش و کنترل در مرحله پس آزمون تفاوت معنی داری وجود دارد. افراد گروه آزمایش در مقایسه با گروه کنترل در مرحله پس آزمون نمرات کمتری در تجربه شرم و گناه و نمرات بیشتری در مهارت های ذهن آگاهی کسب کردند. همچنین آموزش شفقت به خود باعث بهبود تنظیم شناختی هیجان افراد گروه آزمایش شد. بر اساس یافتهها میتوان گفت که درمان مبتنی بر شفقت می تواند به عنوان گزینه درمانی مناسبی جهت بهبود مهارت های ذهن آگاهی، تنظیم شناختی هیجان و آمادگی برای تجربه شرم و گناه افراد مبتلا به اختلال اضطراب افسردگی مختلط به کار رود.
Machine summary:
نتایج تحلیل کواریانس نشان داد که بین راهبردهای نظم جویی شناختی هیجان ، مهارت های ذهن آگاهی و آمادگی برای تجربه شرم و گناه گروه آزمایش و کنترل در مرحله پس آزمون تفاوت معنی داری وجود دارد.
راهبردهای تنظیم شناختی هیجان عبارتند از: سرزنش خود٣ (خود را مسئول و مقصر دانستن در تجربیات تلخ )، سرزنش دیگران ٤ (نحوه ی تفکر مبتنی بر اینکه دیگران مسئول و مقصر اتفاق بدی که رخ داد هستند)، پذیرش ٥ (دلالت دارد بر پذیرش رویداد و تجربه تلخ و کناره گیری از آنچه روی داده است )، نشخوار ذهنی ٦ (تفکر مداوم به احساسات و تفکرات همراه با اتفاق ناخوشایند بدون اقدام به اصلاح محیط بلا واسطه ی مؤثر)، توجه مثبت مجدد٧ (فکر کردن درباره ی وقایع مثبت به جای وقایع منفی)، توجه مجدد به برنامه ریزی 8 (تفکر درباره ی برنامه هایی که برای مداخله در اتفاقات طرح ریزی می شود، یا تفکر روی طرحی که موقعیت ها را تغییر می دهد)، باز ارزیابی مثبت ٩ (معنای مثبت بخشیدن به وقایع و اتفاقات دوران رشد و فکر کردن به اینکه این اتفاقات می توانند فرد را قوی تر کنند و یا جستجوی جنبه های مثبت یک اتفاق )، اتخاذ دیدگاه ١٠ (اتخاذ این دیدگاه یا نحوه ی تفکر که وقتی یک سری از عوامل با هم همراه شوند و یا نقش یک سری عوامل دیگر اگر ضعیف شود اتفاقی خواهد افتاد) و فاجعه آمیزپنداری ١١ (فکر کردن به این که اتفاق رخ داده چقدر وحشتناک بوده و این اتفاق بدترین چیزی است که در زندگی هر کسی رخ می دهد) (گرانفسکی و همکاران ، ٢٠٠٢؛ به نقل از امین آبادی، دهقانی و خداپناهی، .
Garnefski, Van-Der-Kommer, Kraaij, Teerds, Legerstee etal 3.
Wong, Mak, Cheung, Ling, Lui etal 4.
با توجه به این موارد پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی درمان مبتنی بر شفقت بر نظم جویی شناختی هیجان ، مهارت های ذهن آگاهی و و تجربه شرم و گناه افراد مبتلا اختلال اضطراب افسردگی مختلط انجام شد.