Abstract:
سرطان سینه یکی از مهمترین و شایعترین بیماریها در زنان است که از هر 8 نفر زن یک نفر را مبتلا کرده و متاسفانه بیش از سایر سرطانها باعث مرگ و میر زنان میشود. سرطان سینه شایعترین علت مرگ زنان در محدوده سنی 33 تا 55 سالگی میباشد. هدف از پژوهش بررسی تاثیر طرحواره درمانی بر تابآوری زنان مبتلا به سرطان سینه بود. از تعداد 15 نفر از زنان درمان شده به دلیل سرطان پستان که برای کنترلهای پس از بهبودی به بیمارستان رضوی مشهد مراجعه میکردند برای این پژوهش دعوت به همکاری شده است. معیارهای همگونی شامل داشتن سن بین 25 تا 57 سال، وضعیت تاهل، حداقل تحصیلات دیپلم، وضعیت اشتغال و تعداد فرزندان بوده که بصورت نمونهگیری در دسترس و داوطلبانه انتخاب شدند. قبل از مداخله درمانی ابزار پژوهش (پیش آزمون) پرسشنامه تاب آوری کانر- دیویدسون توسط آزمودنیها تکمیل گردید و بعد از مداخله درمانی 12جلسهای به مدت 80 دقیقه به صورت هفتگی، ابزار پژوهش دوباره توسط آزمودنیها تکمیل گردید (پس آزمون). در نهایت دادههای به دست آمده با استفاده از آزمون t همبسته و روش تحلیل کواریانس چند متغیری مورد ارزیابی آماری قرار گرفت. پژوهش نشان داد که مداخلات مبتنی بر طرحواره درمانی درتابآوری زنان مبتلا به سرطان سینه در تمامی خرده مقیاسها به جز تاثیرات معنوی تفاوت معنادار (p<0.05) ایجاد کرده است. نتایج پژوهش شواهدی را پیشنهاد میکند که طرحواره درمانی روش درمانی مناسبی برای افزایش تابآوری زنان مبتلا به سرطان سینه میباشد.
Machine summary:
اثر بخشی طرحواره درمانی بر تاب آوری زنان مبتلا به سرطان سینه مهرنوش خادمی 1 ، جعفر طالبیان شریف 2 ، محمود آزادی 3 ، سمانه هوشیار 4 1 دانشجوی کارشناسی ارشد روان شناسی عمومی موسسه آموزش عالی حکمت رضوی مشهد، ایران 2 استادیار گروه روان شناسی و علوم تربیتی موسسه آموزش عالی حکمت رضوی مشهد، ایران 3 دانشجوی دکترای روانشناسی پژوهشگاه حوزه و دانشگاه، مرکز تحقیقات بین رشته ای بیمارستان رضوی مشهد، ایران 4 کارشناس ارشد روانشناسی بالینی، بیمارستان رضوی مشهد، ایران چکیده سرطان سینه یکی از مهمترین و شایعترین بیماریها در زنان است که از هر 8 نفر زن یک نفر را مبتلا کرده و متاسفانه بیش از سایر سرطانها باعث مرگ و میر زنان میشود.
در صورت مشاهده اثر بخشی طرحواره درمانی بر افزایش تاب آوری در زنان مبتلا به سرطان سینه درطراحی درمان های حمایتی و برای تغییر الگوهای هیجانی و شناختی خود- آسیب رسان میتوان در جهت بهبود زندگی و حفظ سلامت زنان مبتلا به سرطان سینه کمک نمود.
طرحواره درمانی باعث ارتقا سطح تاب آوری زنان مبتلا به سرطان سینه شرکت کننده در این پژوهش گردیده است.