Abstract:
به دلیل وجود مطالبی اندک، گذرا و ناکافی در خصوص سواحل مکران و کوههای مریخی، جنگلهای حرا و ... در کتاب جغرافیای دهم، میخواستم این پدیدهها را از نزدیک مشاهده کنم تا علاوه بر ارضای حس کنجکاوی خود، فراتر از آنچه در کتاب آمده است برای دانشآموزانم حرفها و مطالب تازه داشته باشم. سفری در تاریخ ۲۱ تا ۲۵ آذرماه ۹۶ به این خطه، یعنی سواحل مکران داشتم که ماحصل آن گزارش حاضر به همراه تصاویر، صوتها و کلیپهای متعدد است که تقدیم حضورتان میشود.
Machine summary:
سواحل مکران در ایران از محدوده جاسک (هرمزگان) تا خلیج گواتر (سیستان و بلوچستان) بوده و به موازات دریای عمان واقع شده است.
این بندر با ۷ متر ارتفاع از سطح دریا، از شرق بعد از طی دهها کیلومتر با کشور پاکستان، از غرب با خلیج چابهار و بندر کنارک و از جنوب با دریای عمان هممرز است.
در نگاه اول، قسمت قدیمی و مرکزی شهر به نسبت کوچک و با معماری سنتی در مقایسه با دیگر شهرهای ساحلی جنوب ایران مثل بندرعباس و بوشهر خیلی پیشرفته نیست، اما بخش جدید و بهخصوص منطقه آزاد آن که بیشتر از ۶ تا ۷ دقیقه با تاکسی تا مرکز شهر فاصله ندارد، با خیابانهای وسیع که گویی تا سالیان سال برای توسعه فیزیکی جا دارد.
مساحت منطقه آزاد حدود ۱۴ هزار هکتار و در ۵ کیلومتری شرق خلیج چابهار (بزرگترین خلیج ایران با بریدگی طبیعی و استثنایی) واقع شده است.
اسکله صیادی بندر بریسدر مسیر ۸۰ کیلومتری چابهار به سمت شرق در پشت کوههای مریخی و بعد از عبور جادهای از بندر صیادی رمین، اسکلهای زیبا و رؤیایی در امتداد حاشیه ساحلی دریای عمان (سواحل بینظیر و طلایی مکران) و رو به اقیانوس هند و در پای صخرهای کوهستانی واقع شده است.
در دو استان دیگر هرمزگان و بوشهر، شاخ و برگ درختچههای حرا مورد استفاده دام قرار میگیرد، اما در خلیج گواتر بهدلیل اینکه منطقه باهوکلات در بالای گواتر برای تغذیه دام غنی است، دامداران کاری به شاخ و برگ این درختچهها ندارند.