Abstract:
هدف پژوهش حاضر بررسی دیپلماسی مردمی در اندیشه امام خمینی و تبیین اشتراکات و افتراقات آن با دیپلماسی عمومی و سنتی مرسوم است. در این بررسی اشتراکات و افتراقات این مفاهیم تبیین و تبعیت از فطرت مخموره و محجوبه (نظریه دو فطرت) و رویکرد به سمت تعالی و تدانی، مبدأ اصلی تفاوتها و چارچوب اصلی مقایسه قرار گرفته است. روش پژوهش توصیفی – تحلیلی بوده و نتایج نشان داد، دیپلماسی مردمی در مقایسه با انواع دیگر دیپلماسی، منابع آن، منافع ملت و با توجه توأمان به دنیا و آخرت (کمال حقیقی) است و با دیپلماسی سنتی و عمومیای که منابع آن منافع ملی، کارگزار آن دولتها و مخاطبش دولتها و افکار عمومی هستند، تفاوت دارد. فصل ممیز دیپلماسی مردمی متعالیه این است که در سطوح مختلف کارگزاران و مخاطبین، عقل رئیس قوا شود و باقی قوا در خدمت آن قرار گیرد. دو محور اساسی دیپلماسی مردمی متعالیه شامل: فعالیتهای ایجابی و فعالیتهای سلبی است. مورد اول براساس فطرت مخموره و در جهت دفاع از عقل به عنوان رئیس قوا و مورد دوم با توجه به فطرت محجوبه و در جهت نفی محوریت وهم، غضب و شهوت و نیز استفاده از عقل در جهت این اهداف میباشد. تفاوت دیگر میان دیپلماسی متعالیه با مدل متعارف و متدانی، در توجه آنان به دنیا و آخرت است.
Machine summary:
روش پژوهش توصیفی – تحلیلی بوده و نتایج نشان داد، دیپلماسی مردمی در مقایسه با انواع دیگر دیپلماسی، منابع آن، منافع ملت و با توجه توأمان به دنیا و آخرت (کمال حقیقی) است و با دیپلماسی سنتی و عمومیای که منابع آن منافع ملی، کارگزار آن دولتها و مخاطبش دولتها و افکار عمومی هستند، تفاوت دارد.
اما جوانب این موضوع در عرصه نظری و عملی بررسی نشده و کمتر به موضوع نقش مردم در تحقق اهداف سیاست خارجی و بینالمللی انقلاب اسلامی پرداخته شده است.
اینکه «دیپلماسی مردمی» چیست و ارائه تبیین و تعریف دقیق آن، و نیز مبانی، خاستگاه و اهداف آن از جمله نقاط مبهم و مجهولی است که تحقیق حاضر میکوشد پاسخ آنها را با تبیین مولفههای این مفهوم و مقایسه آن با دو دیپلماسی رایج دیگر، ذیل چارچوب دو فطرت ارائهدهد.
مقایسه جایگاه مردم در انواع دیپلماسی (به تصویر صفحه مراجعه شود) دیپلماسی مردمی: چیستی و مولفهها «دیپلماسی مردمی» به معنای حضور مردم، نهادهای مردمی و تشکلهای غیردولتی به عنوان کارگزار 1 در عرصه دیپلماسی و بینالملل میباشد و هدف اصلی آن کمک به تحقق اهداف سیاست خارجی هر کشور است.
دیپلماسی مردمی براساس اندیشه امام خمینی، حضور و مشارکت و نقشآفرینی مردم و تشکلهای مردمی به عنوان کارگزار مکمل، در عرصههای مختلف بینالمللی در جهت تحقق و گسترش اهداف انقلاب اسلامی ایران تعریف میشود.
کارگزار آن عموم مردم و نهادهای مردمی و غیردولتی بوده و مخاطب آن انسان است و از این جهات با دیپلماسی سنتی و عمومیای که منابع آن منافع ملی، کارگزار آن دولتها و مخاطبش دولتها و افکار عمومی هستند، تفاوت دارد.