Abstract:
پژوهش حاضر بر پایۀ برنامۀ کمینهگرا، به بررسی و تبیین ساختهای دارای چند «را» بهعنوان نمونهای از ساختهای موسوم به گروه حرف تعریف شکافته1میپردازد. شکافت در ساختمان گروه حرف تعریف، خود، میتواند فرایند دیگری با نام مضاعفسازی نحوی را بهدنبال آورد. در فرایند اخیر، همانگونه که از نامش پیداست، تظاهر بیش از یک نشانگر نحوی ممکن خواهدبود. در زبان فارسی نیز این نشانگر، همان حالتنمای مفعولی با صورت آوایی «را» است. بهمنظور تبیین چگونگی تظاهر این تکواژ و شکل مضاعف آن، ابتدا، به پیروی از کهنموییپور (2014)، ساخت اضافۀ وصفی را هستهانتها فرضمیکنیم. سپس، شکلگیری گروه حرف تعریف شکافته را بازتابی از مبتداسازی و تأکید عناصر درونی گروه حرف تعریف قلمدادمیکنیم. ازآنجا که وجود خوانشهای مبتداگونه یا تأکیدی نیز مستلزم حضور فرافکنهای مبتدا TopPیا تأکید FocP است، به حضور این فرافکنها درون گروه حرف تعریف قائلمیشویم و جایگاه پیشنهادی آنها را با نظر به شواهد تجربی و ترتیب قرارگیری عناصر در گروه اسمی در حد فاصل بین هستۀ D و NumP تعیینمیکنیم. گفتنی است گروه حرف تعریف شکافته متناظر با گروه متممساز شکافته (Split CP) است که از سوی ریتزی (1997) در نظریۀ زبانی پیشنهادشدهاست. در ادامه، همسو با درزی (1388)، تکواژ «را» را تظاهر حالت وابسته در حوزۀ V+ I میدانیم. حالت وابسته، مطابق با رویکرد بیکر و وینوکوروا (2010)، پرمینجر (2014) و بیکر (2015)، در حوزهای مشخص به گروه حرف تعریفی اعطامیشود که تحت سازهفرمانی گروه حرف تعریف دیگرِ فاقد ارزش برای مشخصۀ حالت است. سرانجام، در خصوص رخداد بیش از یک «را» نیز به فرایند زیرخروج2 قائلمیشویم که درنتیجۀ آن، عنصر خارجشده از درون گروه حرف تعریف اصلی «را»ی دریافتشده را در سطح آوایی با خود حمل میکند.
This study is an investigation of multiple–râ constructions as an instance of so-called split DP in Persian in the Minimalist framework. In principle, DP splitting may give rise to another phenomenon, namely, syntactic doubling. This phenomenon, as its name suggests, involves the occurrence of more than one syntactic marker in a syntactic object. In Persian, this marker is the accusative Case marker –râ. To account for the multiple occurrence of –râ, we follow Kahnemuyipour's (2014) treatment of adjectival Ezafe construction as involving a head final NP. We then analyze split DPs in Persian as a byproduct of topicalization and focalization of inner elements of DPs. So given the Topic and Focus interpretation of syntactic objects in the constructions under investigation and their relative order, we posit TopP and FocP projections in a domain between head D and NumP. It is worth noticing that in linguistics theorizing the Split DP construction corresponds to split CP as proposed by Rizii (1997(. With respect to accusative Case marker then we adopt Darzi’s (2006) treatment of –râ as the morphological realization of dependent Case in the domain of V + I in Persian. Under Baker and Vinokurova's (2010), Preminger's (2014) and Baker's (2015) proposals, the dependent Case marker appears on a DP which is c-commanded by another DP in a certain domain if the latter is not yet valued for Case. In this respect, finally, we employ the mechanism of subextraction from the main DP as a result of which the extracted element altogether carries other Case marker to a higher DP upon extraction. With regard to nominative Case, after adopting Levin and Preminger’s (2014) proposal, namely, unmarked Case, which in turn appears as a result of the interaction between I/T and being in the domain proposed by Bobaljik (2006,2008) and Darzi (2006), we maintain that subextraction is also accounted for constructions with multiple nominative Case.
Machine summary:
ازآن جا که وجود خوانش های مبتداگونه یا تأکیدی نیز مستلزم حضور فرافکن های مبتدا TopPیا تأکید FocP است ، به حضور این فرافکن ها درون گروه حرف تعریف قائل میشویم و جایگاه پیشنهادی آن ها را با نظر به شواهد تجربی و ترتیب قرارگیری عناصر در گروه اسمی در حد فاصل بین هستۀ D و NumP تعیین میکنیم .
4. topic-prominency فرایند شکافت گروه حرف تعریف (مبتداسازی شکافته )١ که در آن شاهد عدم پیوستگی در اجزای گروه اسمی هستیم ، با توجه به مطالعات بین زبانی فانسلو و فری ٢ (٢٠٠٦) در بیش از صد زبان دنیا یافت میشود؛ به عنوان مثال نمونه های (١١) از زبان لاتین و (١٢) از زبان گرجی (٢) از این دست هستند.
ج : تظاهر بیش از یک نشانگر حالت «را» یا همان مضاعف سازی نحوی که نمونه های فراوانی از آن تا کنون به دست داده شد نیز شاهد دیگری بر حضور شکافت درون گروه حرف تعریف است .
نکتۀ دیگر آن که عناصر مبتداشدٔە درون گروه حرف تعریف در ساخت های مورد نظر نگارندگان همسو با اسپورتیش ٢ (١٩٩٢) دربردارندٔە مشخصۀ [TOP] هستند و نه [REF]؛ بنابراین با توجه به خوانش دربارٔە چیزی بودگی (as for x) موجود، صرفا قلب نحوی به سمت گروه فعلی کوچک مانند برخی زبان های آلمانی غربی – بدون فرافکنده شدن فرافکن مبتدا – این مشخصۀ معنایی و گفتمانی را برآورده نمیکند.
Word order, NP-Movement and Opacity Condition in Persian,Ph. D Dissertation, University of Illinois.