Abstract:
سازمان صنایع دریایی مانند سایر سازمانهای صنایع دفاعی جمهوری اسلامی ایران برای رشد و توسعه قابلیتهای خود عمدتا از الگوهای رایج در سازمانها و بنگاههای تجاری استفاده کرده است. با وجود موفقیتهای نسبی به دست آمده در بکارگیری آنها، به دلیل شرایط خاص حاکم بر این سازمانها، نیاز به متناسبسازی الگوها و طراحی الگوهای اختصاصی در سازمانهای یادشده مطرح بوده و تلاشهایی هم در این خصوص انجام شده است. این پژوهش با هدف ارائه مدل ارتقا یافته «الگوی فرآیندی تدوین راهبرد» تدوین شده است. روش مورد استفاده در مقاله «مدل سازی تفسیری- ساختاری» است. الگوی مورد نظر پس از طراحی، با استفاده از نظر خبرگان به تائید رسید. خردمایه اصلی این الگو «قابلیتها» بوده و در این راستا از رویکرد آینده پژوهی و نیز پیادهسازی مراحل روش شبکه جهانی کسب و کار برای مدیریت عدم قطعیت فضای پیشروی سازمان صنایع دریایی بهره گرفته شده است. در نهایت برای اینکه الگو فقط در حالت انتزاعی باقی نماند، در سازمان صنایع دریایی اجرا شده و راهبردهای آن سازمان جهت توسعه و رشد قابلیتهای فناورانه استخراج گردید.
As one of the different industrial organizations of the Islamic Republic of Iran, Marine Industry Organization (MIO) has been using the most common patterns in organizations and businesses to develop their capabilities. Due to the specific conditions of these organizations, despite some successes, they need to customize the mentioned organizational patterns in the regard of which, some efforts have been made. In the same vein, this research is aimed to present an improved model for the procedural pattern of strategy formation in MIO. To that end, the research applies Interpretative-Structural Modeling (ISM) as the method. By this method, the pattern is designed and then is approved upon experts’ opinions. The basic approach for this pattern is "capabilities" and also, it has been used through futures studies approaches, in particular "scenario analysis" to manage the uncertainty of the future environment of MIO. Finally, to avoid abstract approach, it has been implemented in MIO and its strategies for technological capabilities development are extracted.
Machine summary:
Teece, Pisano and Shuen 7.
به طور خلاصه ميتوان ويژگيهاي مهم اين سازمان ها را به شرح ذيل بيان کرد: فناورمحور بودن آن ها و وابستگي شديد به دستيابي به مرزهاي فناوري روز؛ تحـولات فراوان در عرصه محصـولات و فنـاوري هـاي مـورد نيـاز؛ وجـود مشـتريان محـدود بـراي محصولات توليدي؛ تيراژ محدود در توليد محصولات در عين تنوع بالاي آن بـا توجـه بـه ويژگي مشتريان ؛ حاکم بودن ضوابط دولتي و ضوابط نظامي و عـدم بهـره منـدي از پويـايي شرکت هاي خصوصي؛ وجود تحريم هاي مکرّر ظالمانه و عدم امکان بهره مندي از همکـاري فناورانه آزاد در سطح بين المللي؛ محرمانگي فعاليت هـاي مختلـف و لـزوم حفـظ اسـرار و اطلاعات (فرتوکزاده ، وزيري و آذرآيين ، ١٣٩١).
جهـت رويـارويي مناسـب بـا پيچيـدگيهـا و عـدم قطعيت هاي آينده ، روش برنامه ريزي سناريويي مطرح شده که بـه واسـطه تبيـين آينـده هـاي محتمل مختلف ، محيطي شبيه سازي شده را براي اتخاذ تصميمات راهبردي فراهم ميآورد و بدين واسطه نوآوري و انعطاف در تصميم گيري را افزايش ميدهد (آمر، ديم و جتر٣، ٢٠١٣).
Global Business Network جدول ٢: اقدامات کليدي شناساييشده براي تدوين راهبرد (به تصویر صفحه مراجعه شود) برخي از اين مفاهيم و مدل ها به صورت مستقيم در برنامه ريزي راهبردي عرصه صـنايع دفاعي استفاده شده و برخي ديگر زمينه ساز برنامه ريزي راهبردي است که تـوالي و ارتبـاط آن ها در ادامه و در خروجي مدل سازي ساختاري و تفسيري مشخص خواهد شد.