Abstract:
پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی زوج درمانی سیستمی- سازهگرا بر نارسایی هیجانی و تمایزیافتگی خود زنان آسیب دیده از خیانت زناشویی انجام شد. روش پژوهش نیمهآزمایشی همراه با پیش آزمون- پس آزمون و گروه کنترل بود. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه زنان آسیب دیده خیانت زناشویی مراجعه کننده به مراکز مشاوره و رواندرمانی شهرستان سیرجان در سال 1397 بودهاند که از بین آنها 30 نفر به روش نمونهگیری مبتنی بر هدف (ملاکهای ورود و خروج) انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش (15 نفر) و کنترل (15نفر) گمارده شدند. رویکرد زوج درمانی سیستمی- سازهگرا، بر روی گروه آزمایش به مدت 9 جلسه 2 ساعته در هر هفته 2 جلسه انجام شد؛ گروه کنترل در لیست انتظار قرار گرفت. جهت جمعآوری اطلاعات از پرسشنامههای نارسایی هیجانی بگبی و همکاران (1994) و تمایز یافتگی خود اسکورون و فریدلندر (1982) در دو مرحله پیش آزمون و پس آزمون استفاده شد. دادهها با استفاده از آزمون تحلیل کوواریانس چندمتغیره تحلیل شد. یافتههای حاصل از پژوهش نشان داد که با کنترل اثر پیش آزمون، بین میانگین نمرات پس آزمون گروههای آزمایش و کنترل در متغیرهای نارسایی هیجانی و تمایزیافتگی خود تفاوت معناداری وجود دارد. بر پایهی نتایج پژوهش حاضر میتوان نتیجه گرفت که، زوج درمانی سیستمی- سازهگرا به عنوان یک مداخله کارآمد بر کاهش نارسایی هیجانی و افزایش تمایزیافتگی خود زنان آسیب دیده از خیانت زناشویی، تأثیر دارد.
The present study aims at investigating the effectiveness of Systemic-Constructivist Couple Therapy (SCCT) on alexithymia and differentiation of self among women hurt by infidelity. The current study used quasi-experimental research method as well as pretest-posttest and control group. The statistical population included all infidelity hurt women referred to Counseling and Psychotherapy Center of Sirjan in 2018 which 30 women selected among them by goal-oriented sampling method (inclusion and exclusion criteria) and appointed into two experimental (15) and control (15) groups. Systemic-Constructivist Couple Therapy approach applied on experimental group in nine 2-hour sessions, two sessions a week; control group placed in waiting list. In order collect data Toronto Alexithymia Scale (TAS) (1994) by Bagby and others and Differentiation of Self Inventory (DSI) (1982) by Skowron and Friedlander used in two pretest and posttest stages. Data analyzed by means of multivariate covariance analysis test. The findings of the study revealed that by controlling pretest effect, there is significant difference between experimental and control group in pretest mean scores regarding alexithymia and differentiation of self variables. Accruing to the result of the present study it is concluded that Systemic-Constructivist Couple Therapy influence on alexithymia reduction and differentiation of self increase as an effective interference among women hurt by infidelity.
Machine summary:
جامعه آماري پژوهش شامل کليه زنان آسيب ديده خيانت زناشويي مراجعه کننده به مراکز مشاوره و روان درمانيشهرستان سيرجان در سال ١٣٩٧ بوده اند که از بين آن ها ٣٠ نفر به روش نمونه گيري مبتني بر هدف (ملاکهاي ورود و خروج ) انتخاب و به صورت تصادفي در دو گروه آزمايش (١٥ نفر) و کنترل (١٥نفر) گمارده شدند.
بر پايه ي نتايج پژوهش حاضر ميتوان نتيجه گرفت که ، زوج درماني سيستمي- سازه گرا به عنوان يک مداخله کارآمد بر کاهش نارسايي هيجاني و افزايش تمايزيافتگي خود زنان آسيب ديده از خيانت زناشويي، تأثير دارد.
تحقيقات در حوزه رويکرد سيستمي- سازه گرا نشان ميدهد که اين درمان ميتواند بسياري از جنبه هاي زندگي زناشويي را تحت تأثير قرار دهد و همچنين موجب افزايش پردازش بين فردي و نزديکي رابطه در زوج ها شود (رجبي، نادري نوبندگاني، امان الهي و شهني ييلاق ، ١٣٩٤).
بحث و نتيجه گيري پژوهش حاضر با هدف بررسي اثربخشي زوج درماني سيستمي- سازه گرا بر نارسايي هيجاني و تمايزيافتگي خود زنان آسيب ديده از خيانت زناشويي انجام شد.
يافته هاي حاصل از پژوهش نشان داد که اين درمان بر کاهش نارسايي هيجاني و افزايش تمايزيافتگي خود زنان آسيب ديده از خيانت زناشويي تأثير دارد.
در تبيين اثربخشي زوج درماني سيستمي- سازه گرا بر افزايش تمايزيافتگي خود زنان آسيب ديده از خيانت زناشويي ميتوان گفت که ، بوئــن در نظريه خودمتمايزسازي، معتقد اســت ، درمان افراد مساوي است با افزايش خردپذيــري و بينش و اين بينش ، به ويژه از طريق شــناخت هاي ميان نسلي صورت ميگيرد.