Abstract:
پژوهش حاضر با هدف بررسی نقش تمایز یافتگی و سبکهای دلبستگی در پیش بینی صمیمیت زناشویی زوجها متاهل شهر زنجان انجام شد. روش پژوهش همبستگی بود. تمامی زوجهای متاهل ساکن شهر زنجان در سال 1397 جامعه آماری پژوهش حاضر را تشکیل دادند. نمونه نهایی شامل 278 نفر بود که به روش نمونه گیری خوشهای مرحلهای انتخاب شدند. ابزار پژوهش مقیاس صمیمیت زناشویی باگاروزی (2001)، پرسشنامه تمایز یافتگی اسکورون(2000) و پرسشنامه سبکهای دلبستگی دلبستگی هازن و شیور (1995) بودند. تجزیه و تحلیل با استفاده از رگرسیون چند متغیره به روش گام به گام انجام شد. نتایج نشان داد که که یافتگی و ابعاد آن توان پیش بینی صمیمیت زناشویی را ندارند. از بین سبکهای دلبستگی، فقط سبک دلبستگی اجتنابی توانست صمیمیت زناشویی را پیش بینی کند (02/0R2=). از یافتههای پژوهش حاضر میتوان در راستای تدوین و اجرای برنامههای آموزشی و درمانی به منظور افزایش صمیمیت زناشویی زوجها استفاده کرد.
The purpose of this study was to investigate the role of self-differentiation and attachment styles in the prediction of marital intimacy in Zanjan city couples. The research method was correlation. All married couples living in Zanjan city in 2018 formed the statistical population of this study. The final sample consisted of 278 people selected by stepwise cluster sampling. The instruments of the Bagarozzi intimacy scale (2001), self-differentiated R-DSI revised questionnaire, Hazan and Shaver (1995), attachment style questionnaire. Data was analyzed by using p Stepwise multiple regression. The results showed that the outcomes and dimensions of it can not predict marital intimacy. Among attachment styles, only the avoidant attachment style could predict marital intimacy (R2 = 0.02). The findings of this study can be used to develop and implement educational and therapeutic programs in order to increase marital intimacy of couples.
Machine summary:
نقش تمايز خود و سبک هاي دلبستگي در پيش بيني صميميت زناشويي 1 يوسف قاسمي 2 الهام فتحي چکيده پژوهش حاضر با هدف بررسي نقش تمايز يافتگي و سبک هاي دلبستگي در پيش بيني صميميت زناشــويي زوج ها متأهل شــهر زنجان انجام شــد.
نتايج پژوهش هاي مطالعات تيموري آســيفچي و همکاران (١٣٩١)، خادوما،گوردون و بولدن (٢٠١٥) و نتايج پژوهش تريمبلي و همکاران ، نيز حاکي از آن است که دلبستگي ميتواند صميميت زناشويي را پيش بيني کند.
با توجه به اهميت اين سازه در روابط زناشويي، پژوهش حاضر با هدف بررسي نقش تمايز خود و سبک هاي دلبستگي در پيش بيني صميميت زناشويي انجام شده و به دنبال پاسخ به اين سوال است که تمايز خود و سبک هاي دلبستگي به چه ميزان ميتوانند صميميت زناشويي زوج ها را پيش بيني کنند؟ 1 1 .
Durbin-Watson دلبستگي اجتنابي 6/14 0/15 0/022 0/091 -0/15 2/54 0/014 نتايج جدول ٣ميدهد که از بين سبک هاي دلبستگي، فقط سبک دلبستگي اجتنابي توانست صميميت زناشويي را پيش بيني کند و F مشاهده شده براي متغير مذکور معنادار است (٠٠٥>P).
بحث و نتيجه گيري پژوهش حاضر با هدف بررسي نقش تمايز يافتگي و سبک هاي دلبستگي در پيش بيني صميميت زناشـويي انجام شـد.
نتايج تحليل رگرسـيون چند متغيره به روش گام به گام براي پيش بيني صـميميت زناشـويي از روي تمايز يافتگي و ابعاد آن ،نشان داد که از بين سبک هاي دلبستگي، فقط سبک دلبستگي اجتنابي توان پيش بيني صميميت زناشويي را دارد و ميزان اين پيش بيني زياد نيست (٠٠٢=R٢).
بر اين اسـاس انجام مداخلات آموزشـي و درماني براي بالابردن تمايز يافتگي، سبک دلبستگي ايمن و صميميت زناشويي زوج ها پيشنهاد ميگردد.