Abstract:
مقاله حاضر از نوع مروری- کتابخانهای میباشد که با توجه به نظرات اندیشمندان و صاحبنظران این حوزه نگاشته شده است. هدف از نگارش این مقاله بررسی تاثیر روش تدریس بحث گروهی بر پایستگی تحصیلی دانش آموزان است و همچنین اهدافی ضمنی آن نیز آگاهی معلمان و مربیان عزیز از این روش تدریس و بکارگیری آن در افزایش پایستگی تحصیلی است. نتیجه این مقاله نشان میدهد که روش تدریس بحث گروهی باعث افزایش پاستگی تحصیلی و افزایش تاب آوری میشود و همچنین اهداف دیگری چون: تفکر انتقادی، بررسی نظریات دیگران، کسب مهارتهای اجتماعی، نقادی، ابراز وجود و قدرت بیان و... را نیز محقق میسازد.
Machine summary:
نتیجه این مقاله نشان می دهد که روش تدریس بحث گروهی باعث افزایش پاستگی تحصیلی و افزایش تاب آوری می شود و همچنین اهداف دیگری چون: تفکر انتقادی، بررسی نظریات دیگران، کسب مهارت های اجتماعی، نقادی، ابراز وجود و قدرت بیان و...
واژههاي كليدي: بحث گروهی، پایستگی تحصیلی، تاب آوری مقدمه امروزه موفقیت تحصیلی دانش آموزان، نه تنها موضوع قابل توجهی برای والدین و دست اندرکاران نظام های آموزشی، بلکه برای تمامی افرادی که علاقه مند رشد و شکوفایی جامعه هستند، حائز اهمیت است.
مارتین و مارش پایستگی را به عنوان شرط لازم و نه کافی برای تاب آوری تحصیلی دانش آموزانی که مشکلات طاقت فرسای زندگی را تجربه می کنند ارائه دادند و کاربرد آن برای تفسیر توانایی دانش آموزانی که از محیط های با چالش های نه چندان طاقت فرسا برای غلبه بر عوامل استرسزا را شناسایی کردند.
مارتین و مارش ثابت کردند که مفهوم تاب آوری بسیاری از دانش آموزانی را که با موانع، مشکلات، چالش ها و فشارهایی روبرو هستند و این موانع و مشکلات بخشی از زندگی هرروزه تحصیلی است را مورد توجه قرار نمی دهید.
مارتین و مارش ثابت کردند که مفهوم تاب آوری بسیاری از دانش آموزانی را که با موانع، مشکلات، چالش ها و فشارهایی روبرو هستند و این موانع و مشکلات بخشی از زندگی روزمره تحصیلی آنها است را مورد توجه قرار نمی دهد.
مارتین و میارش واژه پایستگی را به عنوان توانایی دانش آموز جهت غلبه موفقیت آمیز بر مشکلات و چالش هایی که مخصوص جریان عادی زندگی روزمره تحصیلی است تعریف می کنند.