Abstract:
شیوع ویروس کوید ۱۹ در اواخر سال ۲۰۱۹ و تداوم آن در سال میلادی۲۰۲۰تمامی ۸ میلیارد جامعه انسانی و تمامی سیستمهای حکومتی و تمامی نظامهای سلامت را تحت تاثیر قرار داد. بیشترین تاثیر و خسارت را این انسانها اعم از کودک و جوان و بزرگسال و پیر و کهنسال و زن و مرد و هر نژاد و قومیت و فرهنگی را تحت الشعاع خود قرار داده است. با توجه به ماهیت و اثرات گسترده کرونا بر وضعیت روانشناختی، ایجاد ترس مرضی از کرونا (کرونافوبیا) مطرح شده و در برخی کشورها این ترس، حتی به شکلی تعمیمیافته و اغراق آمیز، به صورت ترسی فراگیر مطرح شده است. نگرشها و باورها و ارزشهای انسانها میتواند در شکلگیری این ترس فردی و همگانی تعیین کننده باشد. نگرشها، ارزشیابی است که افراد از موضوعات مختلفی که با آن روبرو میشوند شکل میگیرند و میتواند از طریق شناخت، هیجان و رفتار تولید شوند. نگرشها در طول زمان و یک فرایند تحولی شکل میگیرند و تبدیل به باورها و ارزشها میشوند و وقتی شکل گرفتند تغییر آنها به سادگی امکان پذیر نمیباشد. از طرفی نگرشها و باورهای شخصی افراد پیوستگی دایمی با نگرشها و باورهای فرهنگی داشته و شاید در یک حالت حداکثری میتوان فرض کرد که باورهای شخصی بدون باورهای فرهنگی نمیتوانند مدت زیادی دوام و قوام پیدا کنند. بنابراین میتوان انتظار داشت که ویروس جدید با توحه به همهگیری و قوام آن اگر تداوم یابد، میتواند باورها و نگرشهای جدیدی را ایجاد کنند که شکل دهنده ی راهنمای رفتارهای ما در سالهای پیش روی باشند. این مقاله در صدد است تا مواجه نگرشها و باورها در استرس کرونا را در یک مدل نظری (مدل موس، ۲۰۰۶) که ضمن لحاظ کردن باورها و نگرشها ی شخصی و همچنین نگرشها و باورهای فرهنگی را در شکلگیری رفتارهای متفاوت را در شرایط استرس بررسی کرده و در نهایت نتیجهگیری مینماید که ما بایستی انتظار شکلگیری نگرشها و باورهای جدیدی باشیم که میتواند در شرایط بعد از کرونا در سایر زمینهها تسری یابد.
The COVID-19 virus pandemic, beginning from late 2019 and its continues presence in 2020 has influenced the entire 8 billion populations of human society, governmental structures and health care systems throughout the world. The highest impact of this virus is on humans, despite their sex, race and cultural background. As a result of its extensive effects, contagious nature and its effect on humanchr('39')s psychological conditions, the term Corona-phobia was introduced. In some countries, the exaggeration and derivatives of this fear have led to public anxiety. Attitude, beliefs and human values can define the state of this phobia in its individual and general sense. Attitude is an evaluation which is built upon facing different matters and can be produced through cognition, emotion, and behavior. It is formed through time and a transformational process and creates beliefs and values, which are not easy to reframe once shaped. On the other hand, personal attitude and beliefs are in constant connection with cultural beliefs. Perhaps in a maximizing condition, it can be assumed that personal beliefs wonchr('39')t last long without cultural beliefs. Therefore, this new pandemic virus can establish different implications and beliefs, governing our deeds in the years to come. This paper is intended to overlook attitudes and beliefs during the coronal virus pandemic, using a theoretical model, and assess the new formation of personal and cultural beliefs under stress and evaluate the expectancy of new conditions during the post-Corona time.