Abstract:
یکی از مهمترین آیات قرآن مجید آیة شریفة تطهیر میباشد .شیعه به صورت اجماع و با تکیه بر روایاتی که از طرق گوناگون وارد شده اعتقاد دارد که آیه تطهیر در باره پنج تن آل عبا (اصحاب کساء) نازل شده است؛ حتى امّ سلّمه و عایشه که خود شاهد بر نزول آیه بوده و امید داشتهاند که مشمول این آیه باشند بر دلالت آن فقط بر پنج تن تصریح کردهاند، افزون بر اینها، دانشمندان بزرگ اهل تسنن نیز براساس روایات یادشده، معتقد به نزول آیه تطهیر در شأن آل کسا شده یا بدان اعتراف کرده اند. با این حال، معدودى از افراد، با نظرات شخصى خود، کوشیدهاند تا این آیه را یا فقط به زنان پیامبر(ص) اختصاص دهند و یا علاوه بر پنج تن، همسران آن حضرت را نیز مشمول آن بدانند. گروهى نیز دامنه شمول آن را گستردهتر دانسته و عموم خاندان پیامبر (ص) را در زمره اهل بیت شمردهاند. بدیهى است که اجتهاد شخصى آنان در مقابل نصوص و روایات معتبر باطل و مردود است. سیاق آیه نیز حکایت از اراده تکوینى خداوند بر زدودن آلودگی ها از اهل بیت دارد .
One of the most important verses in the Holy Qur'an is the noble verse of Tathir. The Shia, in a consensus and based on the traditions which have been entered in various ways, believe that the verse of purification has been revealed about the five Al-Aba (Companions of kasa), even the Imam Salma and Ayesha Who themselves saw the revelation of the verse and hoped that this verse should be included on the implication of only five of them, besides, the great scholars of Sunnis also based on these narrations, believed in the descent of the verse of purification in dignity kassa or have confessed to it. However, few individuals, with their own opinions, have tried to attribute this verse or only to the Prophet's women (PBUH) or to include the wives of the Prophet in addition to the five. A group has included the scope of its inclusion wider, and the public has considered the Prophet's family as a household. Obviously, their personal ijtihad is void and contrary to the authentic narratives and narrations. The verse of the verse also reflects God's evolutionary will on eliminating pollution from the household.
Machine summary:
افزون بر پيامبر صلي الله عليه واله و امير مؤمنان عليه السلام ، از ابن عباس ، ابوسـعيد خـدري ، انـس بـن مالک ، سعد بن ابي وقاص ، ام سلمه ، عايشه ، زينب بنت جحش و جمعي ديگر از صحابه ، روايت شده که اين آيه در شأن پنج تن آل عبا (پيامبر، علـي ، فاطمـه ، حسـن و حسـين عليهم السلام ) نازل شده است (طبـري ، ١٤١٢ق : ٥/٢٢-٧؛ ثعلبـي نيشـابوري ، ١٤٢٢ق : ٤٢/٨ و ٤٣؛ حسکاني ، ١٤١١ق : ٢/ ١٨-١٤٠؛ سيوطي ، ١٤٠٤ق : ١٩٨/٥ و ١٩٩).
محدثان و مفسران شيعه نيز اين شأن نزول را از طريـق معتبـر و صـحيح نقـل کرده اند؛ از جمله کليني با صحيح متصل و مسند از علي بـن ابـراهيم از محمـد بـن عيسي از يونس و علي بن محمد از سهل بن زياد ابي سعيد از محمد بـن عيسـي از يونس از ابن مسکان از ابوبصير از امام صادق عليه السلام روايت کرده است خداوند در کتابش فرمـود: « إنّما یرید الله لیذهب عنکم الرّجس أهل البیت و یطهّرکم تطهیرا»؛ و پيـامبر علي و حسن و حسين و فاطمه عليهم السلام را زير کسا بـرد و گفـت : خـدايا، هـر پيامبر را اهل و ثقلي است و اينان اهل بيت من و ثقل من هستند.