Abstract:
هدف از این تحقیق بررسی تاثیر یک جلسه کوهنوردی در ارتفاع 2200 متری بر اشباع اکسیژن شریانی و ضربان قلب دختران نوجوان بود. به این منظور 17 نفر از دختران نوجوان 16-14 سال و کم تحرک شهرستان خرمآباد (سن 789/0 ± 33/15، قد 176/4 ± 64/164، وزن 9/9 ± 61/54، شاخص توده بدن 966/3 ± 20)، در آزمون شرکت کردند. طی دو مرحله اندازهگیری در پیش از آزمون و پس از آزمون با پالس اکسی متر انگشتی مجهز به ضربان سنج، میزان اشباع اکسیژن شریانی و ضربان قلب در دو روز قبل از آزمون و بلافاصله بعد از رسیدن به نقطه 2200 متر سنجیده شد. از آزمون کلموگروف اسمیرنوف جهت بررسی پراکندگی دادهها استفاده گردید، همچنین از روش آماری t زوجی برای تجزیه و تحلیل دادهها استفاده و نرمافزار آماری به کار رفته در این مطالعه spss22 بود. نتایج پژوهش نشان داد که یک جلسه کوهنوردی در ارتفاع 2200 متری بر اشباع اکسیژن شریانی و ضربان قلب دختران نوجوان تاثیر معناداری دارد، بهگونهای که اشباع اکسیژن شریانی کاهش معنادار و ضربان قلب افزایش معنادار نسبت به پیش از آزمون داشته است. (05/0P <). با توجه به تاثیرات نسبتا شدید ارتفاع بر تمامی ارگانهای بدن و همچنین با توجه به اینکه نتایج حاصل از تحقیق و مطالعات گوناگون مبنی بر اینکه تمرینات در ارتفاع بر عملکرد ورزشی تاثیرگذار است، لذا جهت عملکرد بهتر ورزشکاران در مسابقات و نیز ارتقای سطح ورزشی و آمادگی آنان، برنامه تمرینی مناسب در ارتفاعات بهصورت کوتاه مدت، میان مدت و بلند مدت جهت سازگاریهای بهتر ورزشی به بازیکنان و مربیان تیمهای ورزشی توصیه میشود، همچنین توجه به اصول اقامت در ارتفاع توصیه میگردد.
Machine summary:
نتایج پژوهش نشان داد که یک جلسه کوهنوردی در ارتفاع 2200 متری بر اشباع اکسیژن شریانی و ضربان قلب دختران نوجوان تاثیر معناداری دارد، بهگونهای که اشباع اکسیژن شریانی کاهش معنادار و ضربان قلب افزایش معنادار نسبت به پیش از آزمون داشته است.
متغیرهای پژوهش در پژوهش حاضر متغیر مستقل کوهنوردی در ارتفاع 2200 متری و متغیرهای وابسته اشباع اکسیژن شریانی و ضربان قلب دختران نوجوان میباشد.
تحلیل فرضیات فرضیه شماره یک ارتفاع 2200 متری بر SPO2 دختران نوجوان تأثیر معنیداری دارد، به این معنی که هر اندازه بر میزان ارتفاع افزوده شود اشباع اکسیژن شریانی نیز بیشتر میشود.
فرضیه شماره دو ارتفاع 2200 متری بر HR دختران نوجوان تأثیر معنیداری دارد، به این معنی که با افزایش میزان ارتفاع بر شدت ضربان قلب نیز افزوده میشود.
تفاوت دو میانگین نیز 40 میباشد همچنین با توجه به سطح معناداری آزمون T (SIG:/000) میتوان گفت تفاوتهای مشاهده شده قابل تعمیم به جمعیت مبنای نمونهگیری هستند با توجه به این یافتهها فرضیه مورد نظر تایید میشود یعنی کوهنوردی در ارتفاع 2200 متری تاثیر مثبتی بر افزایش میزان ضربان قلب دارد.
1- کوهنوردی در ارتفاع 2200 متری بر اشباع اکسیژن شریانی دختران نوجوان تاثیر معنیداری دارد.
نتایج پژوهشهای دیگر از غلامی و همکاران (2012) و سادات نائمی (2003) نشان داد که شدت و جلسات تمرین عوامل مهمی در تعیین فاکتورهای قلبی - عروقی هستند بهگونهای که جهت افزایش استقامت قلبی - ریوی و کاهش ضربان قلب استراحت به جای تمرینات شدید با حجم کم از تمرینات بلند مدت با شدت پایین استفاده شود.
Effects of inspiratory muscle training on exercise responses in normoxia and hypoxia.