Abstract:
کوهنوردی و سنگنوردی از محبوبترین، در دسترسترین و درعینحال گرانترین ورزشهای دنیا به شمار میروند. که با توجه به ماهیت این رشته ورزشی میزان بروز آسیب در نقاط مختلف آناتومیکی آن بالا است. بنابراین هدف از پژوهش حاضر بررسی عوامل مرتبط با آسیب و شیوع انواع آسیبهای ورزشی و رابطه آن با سابقه ورزشی در کوهنوردان و سنگنوردان ایرانی است. در پژوهش حاضر که از نوع تحقیقات گذشتهنگر 229 آزمودنی مرد کوهنورد و سنگنورد (با میانگین سن 23/9±83/27سال، شاخص تودۀبدنی 50/2±94/21 کیلوگرم بر مترمربع، قد 08/0±75/1متر، وزن 69/9±56/67 کیلوگرم) بودند. نتایج بهدستآمده نشان داد 63/52 درصد از ورزشکاران دچار آسیب شده که بیشترین آسیب در اندام فوقانی با 00/51 درصد بود از بیشترین میزان آسیب بر اثر فشار بیشازحد و بار اضافی تمرین میباشد که تفاوت معناداری در میزان بروز آسیبهای ناشی از پرکاری در هر دو گروه دیده شد. با توجه به اینکه تحقیقات قبلی و تحقیق حاضر نشان دادهاند که تعداد کوهنوردی و سنگنوردی روز به روز در حال افزایش میباشد باید استانداردهای مراقبت بهداشتی و آموزشی بالا رفته و بهتر و سریعتر ارائه شوند.
Climbing and climbing are among the most popular, accessible and expensive sports in the world. Due to the
nature of this sport, the incidence of injury in different anatomical sites is high. Therefore, the purpose of the
present study was to investigate the factors associated with injury and prevalence of sports injuries and their
relationship with sport history in Iranian climbers and climbers. In this retrospective study of 229 male
Mountaineering and climbers (mean age 83.27 / 23.9 years, body mass index 94.21 50 50.2 kg / m 2, height 75.1
± 08.0 m) Weight was 56.67 69 69.9 kg). The results showed that 63.52% of injured athletes had the most
injuries in the upper extremities with 51.51%. The incidence of hypertensive injuries was higher in both groups.
Considering that previous research and present research have shown that the number of mountaineering and
climbing is increasing day by day, health and educational standards of health care should be raised and better and
faster provided.
Machine summary:
تعیین درصد افراد آسیب دیده و آسیب ندیده در بین نمونههای تحقیق یافتههای تحقیق در خصوص میزان شیوع آسیب در اندامهای مختلف بدن در (نمودار شماره 2) نشان میدهد که سر، راستای ستون فقرات و لگن 3/19 کمترین و اندام فوقانی با 0/51 درصد بیشترین میزان آسیب را به خود اختصاص دادهاند، ضمن اینکه اندام تحتانی 6/29 درصد آسیبدیدگی داشته است، همچنین نتایج حاصل از این تحقیق نشان داد در میزان شیوع آسیبهای ورزشی به دلیل انجام حرکات بیشازحد و یا اضافه بار ناشی از تمرین در هنگام کوهنوردی کوهنوردان و سنگنوردان تفاوت معناداری مشاهده شد.
نتایج آزمون خی دو برای بررسی تفاوت در میزان شیوع آسیبهای ورزشی به دلیل انجام حرکات بیشازحد و یا اضافه بار ناشی از تمرین در هنگام کوهنوردی کوهنوردان و سنگنوردان (به تصویر صفحه ر جوع شود) (به تصویر صفحه ر جوع شود) نمودار 2.
تعیین درصد بروز انواع آسیبها در اندامهای مختلف بدن نمونههای تحقیق همچنین نتایج آزمون خی دو که در جدول شماره 3 نشان داده شد در میزان شیوع آسیبهای ورزشی در طول یک سال گذشته به دلیل کوهنوردی کوهنوردان و سنگنوردان تفاوت معناداری مشاهده نشد.
نتایج آزمون خی دو برای بررسی تفاوت در مکانیزم و علل آسیبهای ورزشی کوهنوردان و سنگنوردان (به تصویر صفحه ر جوع شود) نتایج آزمون ضریب همبستگی توافقی جدول شماره 6 نشان داد بین سابقه فعالیت و میزان شیوع آسیبهای ورزشی به دلیل انجام حرکات بیشازحد و یا اضافه بار ناشی از تمرین در هنگام کوهنوردی در کل آزمودنی ها، کوهنوردان و سنگنوردان ارتباط معناداری وجود دارد.