Abstract:
شرکت تجارتی تامینکنندهی نیازهای امروز و فردای کارکنان خود میباشد. از این رو حفظ حیات شرکت از اهمیت فزآیندهای برای کارکنان آن برخوردار است. لیکن در برخی مواقع ورشکستگی شرکت و ورود آن به فرآیند تصفیه امری ناگزیر است. پژوهش حاضر با رویکرد تحلیلی-توصیفی و به صورت تطبیقی به دنبال پاسخ به این پرسش اصلی میباشد که مقررات حاکم بر ورشکستگی شرکتهای تجارتی ایران چه حمایتهایی از نیروی کار ارائه داده است و ابزارهای حمایتی موجود تا چه میزان کارآمد میباشند. نتایج پژوهش نشان داده است که نظام حقوقی ایران در مقایسه با کشورهای فرانسه و بریتانیا از مقررات ضعیفی در خصوص پیشگیری از وقوع ورشکستگی شرکتهای تجارتی و حفظ موقعیت شغلی کارکنان برخوردار بوده و سازوکارهای حمایتی از مطالبات کارکنان نیز (مانند ممتاز تلقی کردن مطالبات کارکنان) غیرموثر و ناکارآمد میباشد. از این رو ضرورت داشته که در مقررات جدید قانون تجارت ضمن تقویت ابزار حمایتی حق تقدم کارکنان در وصول مطالباتشان، یک صندوق حمایتی بیمهای بر اساس مصالح اجتماعی در این رابطه پیشبینی گردد
Companies supplies present and future needs of their employees. Therefore, the survival of the company is very important for its employees. However, in some cases the bankruptcy of the company and entry into the process of liquidation is inevitable. The present study uses a descriptive-analytic approach and comparatively, sought to answer the key questions that bankruptcy rules of Iranian commercial companies how much support to the workforce and are available tools in this context efficient or not? The results of the research show that the legal system of Iran in comparison with the French and British has poor regulations about the prevention of corporate bankruptcy and the preservation of employees' job position. Support mechanisms for employee claims (such as privileging employees' claims) are also ineffective and inefficient. Therefore it is necessary that in the new draft law on the commercial, in addition to strengthening the protection of employees' right to receive their claims, based on social interests an insurance institution be provided
Machine summary:
نظر به مراتب فوق ، در اين پژوهش ما با ايـن پرسش اصلي مواجهيم که نظام حقوقي حاکم بر ورشکستگي شرکت هاي تجارتي ايران در زمينة حمايت از کارکنان شرکت تجاري ورشکسته چه رويکرد يا رويکردهايي را اتخاذ نموده است و بـا توجه به ابزارهاي حمايتي موجود در عرصة بين الملل ، آيا حمايت هاي پيش بيني شـده شايسـتگي 4 آن را دارد که به عنوان يک ابزار حمايتي قوي و همسو با مقررات بين المللي تلقي گردد يا خير؟ نظام ورشکستگي در يک ديد کلان دو هدف عمده را دنبال مي نمايد.
بنابراين به منظور پاسـخ به پرسش فوق ، ضرورت دارد که ابتدا نقش بازدارندة مقررات ورشکسـتگي در حمايـت از نيـروي کار از طريق پيش بيني مسئوليت براي مديران در قبـال ورشکسـتگي شـرکت (مبحـث نخسـت ) بررسي شود و سپس ساير طرق حمايتي با ماهيت جبران خسارت نظير ممتاز تلقي شدن مطالبات کارکنان شرکت ورشکسته (مبحث دوم ) و تضمين مطالبات آنها از طريق تأسـيس صـندوق هـاي حمايتي اعم از مستقل يا بيمه اي (مبحث سوم ) مورد تحليل قرار گيرد.
"Insolvency Protection for Employee Entitlements: International Alternatives to GEER Scheme", JOURNAL OF APPLIED LAW AND POLICY, 2010,p.
Anderson, Helen, "Corporate Insolvency and the Protection of Lost Employee Entitlements: Issues in Enforcement", Australian Journal of Labour Law, Volume 26, Issue 1, 2013, p.
Anderson, Helen, “Corporate Insolvency and the Protection of Lost Employee Entitlements: Issues in Enforcement”, Australian Journal of Labour Law, Volume 26, Issue 1, 2013.