Abstract:
زمان به عنوان پدیدهای مفهومی» در قلمرو هنر همواره مورد توجه بوده است و این مسئله با تحولات ناشی از اوج هنر
مدرن در نیمه دوم قرن ۲۰ میلادی و شکلگیری تکثرگرایانه گرایشها و جنبشهای هنری» ظهوری متفاوت از قبل و
ماهیتی جدید پیدا نمود. بر این اساس در پژوهش حاضر به منظور شناخت ماهیت و چیستی زمان و چگونگی بازتاب آن در
آثار هنرمندان هنر مینیمال, مفهومی و پسامفهومی از روش اکتشافی استفاده گردید و قصد بر آن است تا برای مخاطبان
این آثار بازخوانشی جدید مبتنی بر مسئله زمان ارائه گردد؛ بنابراین رویکردی کیفی اتخاذ گردید که هدفی بنیادین در پی
داشت. همچنین از شیوه جمعآوری اطلاعات» مبتنی بر روش کتابخانهای و از ابزار یادداشتبرداری بهره گرفته شد.
چارچوب نظری پژوهش حاضر مبتنی بر دیدگاه نشانه شناسی چارلز سندرس پیرس است و سهگانه وی برای تحلیل آثار
مورد توجه قرار گرفت. نتایج حاصله نشان از آن داشت که خوانش زمان در نیمه دوم قرن بیست از هنر ماقبل خود کاملا
متفاوت است و زمان را میتوان در سه حوزه نشانههای شمایلی» نمادین و نمایهای در آثار هنر مینیمال» مفهومی و
پسامفهومی بازخوانی و جستجو کرد.
Time, as a conceptual phenomenon, has always been an issue in the realm of art, and with the
emergence of the rise of modern art in the second half of the 20th century and the pluralistic
formation of artistic trends and movements, a different appearance than before and a new nature
emerges. Accordingly, in the present study an exploratory method was used to understand the
nature and nature of time and how it is reflected in the works of minimalist, conceptual and postconceptual
artists. And it is intended to provide audiences of these works with a new, time-based
review. Therefore, a qualitative approach was adopted that had a fundamental purpose. Librarybased
method of data collection and note-taking were also used. The theoretical framework of
the present study is based on the theory of Charles Sanders Peirce's semiotics and his trilogy was
considered for the analysis of works. The results show that reading in the second half of the
twentieth century is quite different from its predecessor, and that time can be read in three areas:
semiotic, symbolic, and indexical in minimalist, conceptual, and post-conceptual works of art.In
conceptual art, perhaps because of its abstraction and conceptual significance, its artists are
interested in its representation. Minimalists are not just about presenting physical and industrial
objects, but are also interested in metaphysical ideas about space and abstract time. The nature of
time in minimalist works is to represent the "duration" of the work. Since time itself is a
conceptual element, Time in conceptual visual works can be regarded as a turning point in which
artists have had a different approach to their prior art in these works. Understanding and studying
time in this type of art can help build a stronger relationship with the audience. It is clear that the
stronger relationship of a work with the audience is itself accompanied by other achievements
such as the recognition of space and visual elements, which has a profound effect on postconcept
art and subsequent art.
Machine summary:
خوانش زمان در هنر مينيمال ، مفهومي و پسامفهومي تاريخ دريافت : ٩٩/٠٥/١٣ راضيه مختاري دهکردي ١ تاريخ پذيرش : ٩٩/٠٦/٢٦ کد مقاله : ٨٦٦٧٨ چکـيده زمان به عنوان پديده اي مفهومي ، در قلمرو هنر همواره مورد توجه بوده است و اين مسئله با تحولات ناشي از اوج هنر مدرن در نيمه دوم قرن ٢٠ ميلادي و شکل گيري تکثرگرايانه گرايش ها و جنبش هاي هنري ، ظهوري متفاوت از قبل و ماهيتي جديد پيدا نمود.
بر اين اساس در پژوهش حاضر به منظور شناخت ماهيت و چيستي زمان و چگونگي بازتاب آن در آثار هنرمندان هنر مينيمال ، مفهومي و پسامفهومي از روش اکتشافي استفاده گرديد و قصد بر آن است تا براي مخاطبان اين آثار، بازخوانشي جديد مبتني بر مسئله زمان ارائه گردد؛ بنابراين رويکردي کيفي اتخاذ گرديد که هدفي بنيادين در پي داشت .
آنچه که بعد از ١٩٥٠ در تحولات هنر غرب شکل گرفت و به نوعي با چرخش تصويري از نظر هانس بلتينگ ١ و جيمز الکينز٢ نيز مطرح شد، شاهد ظهور آثاري هستيم که ماهيتي متفاوت از رسانه هاي سنتي در دنياي هنر همچون نقاشي مجسمه سازي هستيم ؛ و اين تحولات برپايه نوعي نگرش جديد هنرمندان و تغيير موضوع و ماهيت هنر گرديد آنچه چه بيش از همه در اين نوع آثار مشاهده مي شود تنوع و تکثر آثار ارائه شده است در اين ميان آثاري با محوريت موضوع زمان ارائه گرديدند که براي خوانش آنها نياز به درک صحيح در خصوص تحولات و ماهيت هنر پست مدرن مي باشد از اين رو مخاطبان و دانش آموختگان حوزه هنر از آثار ارائه شده نيازمند خوانش صحيح از مسئله مطرح شده در اين آثار مي باشند.