Abstract:
پژوهش حاضر با هدف بررسی تاثیر روش شن بازی بر کاهش ناگویی هیجانی دانشآموزان نارساخوان انجام شد. این پژوهش از نوع پیشآزمون-پسآزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری این پژوهش کلیهی دانشآموزان پسر نارساخوان دارای ناگویی هیجانی پایههای دوم و سوم شهر قروه بود، که در سال تحصیلی 99-1398 به مراکز اختلالات یادگیری و هسته مشاوره این شهر، ارجاع داده شده بودند. نمونههای این پژوهش، شامل 20 دانشآموز پسر نارساخوان دارای ناگویی هیجانی پایههای دوم و سوم بود که بهطور نمونهگیری هدفمند گزینش گردید. سپس این تعداد نمونه بهطور تصادفی در دو گروه 10 نفری آزمایش و کنترل جایگزین شدند. ابزارهای پژوهش شامل مقیاس محقق ساخته ناگویی هیجانی، آزمون وکسلر چهار و آزمون نارساخوانی نما بود. پیشآزمون در هر دو گروه آزمایش و کنترل انجام شد. سپس روش مداخلهای شنبازی بر روی گروه آزمایش اجرا شد و گروه کنترل هیچ مداخله مشابهی را دریافت نکرد، و پسآزمون بعد از اجرای روش شنبازی در هر دو گروه آزمایش و کنترل انجام شد. نتایج تحلیل واریانس چند متغییره نشان داد که آزمودنیهای گروه آزمایش در مقایسه با گروه کنترل در متغییر ناگویی هیجانی بعد از اجرای روش شنبازی کاهش معناداری را نشاندادند(002/0p <). نتایج این پژوهش نشانداد که روش شنبازی بر کاهش دشواری در بیان احساسات(03/0p <)، کاهش دشواری در خیالپردازی(02/0p <)، کاهش دشواری در تشخیص احساسات از تغییرات فیزیولوژیکی(002/0p <) و کاهش تفکر عینی(001/0p <) تفاوت معناداری داشت. اما بر کاهش دشواری در شناسایی احساسات تفاوت معناداری نداشت(05/0p>).
The purpose of this study was to investigate the effect of sand play on reducing Alexithymia in dyslexic students. The study was a pretest-posttest with control group. The statistical population of this study was all dyslexic male students with second and third grade Alexithymia who were referred to counseling and learning disorders centers of Qorveh city in 1389-99 academic year. The samples of this study included 20 dyslexic male students with second and third grade Alexithymia who were selected by purposeful sampling. Then, these samples were randomly divided into two groups of 10 experimental and control groups. Research instruments included researcher made Alexithymia scale, Wechsler IV test and NEMA dyslexia test. Pre-test was performed in both experimental and control groups. Then, the intervention group received the same intervention and the control group did not receive any similar intervention. The results of multivariate analysis of variance showed that the subjects in the experimental group showed a significant decrease after the boating method compared to the control group (p 0.05).
Machine summary:
سيفنئوس ٨ (١٩٧٣) نخستين بار واژه "ناگويي هيجاني" را به منظور توصيف 1 American Psychiatric Association 2 Peyer et al 3 Saksida et al 4 Bishop 5 Alexithymia 6 Egilsdottir 7 Taylor, Parker, Bagby & Acklin 8 Sifneos مجموعه اي از ويژگي هاي شناختي و عاطفي که در ميان بيماران مبتلا به اختلالات روان تني مشاهده شده بود، به کار برد (به نقل از بشارت ، حدادي، رستمي و صرامي فروشاني، ١٣٩٠).
1 Vanheule, Desmet, Rosseel, Verhaeghe & Meganck 2 Sand Play 3 Roesler 4 Mitchell & Friedman 5 Kalff نسائي مقدم ، ملک پور و عابدي (١٣٩٣) تاثير شن بازي را بر رشد شناخت اجتماعي کودکان آموزش پذير دچار عقب ماندگيذهني موثر يافتند.
به روش نمونه گيري هدفمند ٢٠ نفر از اين دانش آموزان گزينش گرديد و به طور 1 Baohong et al 2 Chen & Chen 3 Wang, Cao & Boyland 4 Zhang, Chen & Liu تصادفي در دو گروه آزمايش (١٠ نفر) و کنترل (١٠ نفر) قرارگرفتند و روش شن بازي که اقتباسي از کتاب راهنماي گام به گام شن بازيدرماني (بويک و گودوين ١، ٢٠٠٠) و روش محقق ساخته بود در مورد گروه آزمايش اجرا شد.
تجزيه و تحليل داده ها نشان داد که ميزان ناگويي هيجاني دانش آموزان نارساخواني که روش مداخله اي شن بازي را دريافت کرده بودند در مقايسه با گروه کنترل کاهش يافته است .
اين بررسي نشان داد که روانشناسي تحليلي و نظريه هاي شن بازي درک ناخودآگاه را براي اين کودک امکانپذير 1 Zhang, Chen & Liu 2 Hwa Kim & Sim 3 Lee, Johari, Mahmud & Jamaludin ساختند.