Abstract:
پژوهش حاضر رابطهی عادات مطالعه، اهداف پیشرفت و خود کارآمدی تحصیلی با اضطراب امتحان دانشآموزان دبیرستانی را بررسی میکند. این مطالعه، یک مطالعه سنجش همبستگی تحلیلی – توصیفی میباشد. جامعهی آماری شامل تمام دانشآموزان دبیرستانی شهرستان کاشان در سال تحصیلی 99-98 (بالغبر 8000 نفر) بود. بهمنظور نمونهگیری تعداد 449 نفر (224 دختر و 225 پسر) از جامعهی آماری مذکور به روش نمونهگیری تصادفی انتخاب شدند. ابزار پژوهش شامل پرسشنامههای اضطراب امتحان (ابوالقاسمی و همکاران، 1375)، عادات مطالعه (پالسانی و شارما، 1982)، اهداف پیشرفت (الیوت و مک گری گور، 2001) و خودکارآمدی تحصیلی (جینکز و مورگان، 1999) بود. دادهها با استفاده از آمار توصیفی (میانگین، انحراف معیار) و آمار استنباطی (همبستگی پیرسون و رگرسیون گامبهگام) با نرمافزار SPSS-20 مورد تجزیهوتحلیل قرار گرفت. نتایج نشان داد که "خودکارآمدی تحصیلی"، "عادات مطالعه" و "اهداف پیشرفت" میتوانند مجموعاً 2/32 درصد از "اضطراب امتحان" دانشآموزان را پیشبینی کنند.مشاوران مدارس و متخصصان تعلیم و تربیت میبایست جهت کاهش اضطراب امتحان دانشآموزان، به عادات مطالعه، اهداف پیشرفت و خودکارآمدی دانشآموزان توجه بیشتری داشته و سعی کنند با برنامهریزیهای مؤثر و مبتنی بر تواناییهای دانشآموزان اقدام به کاهش اضطراب امتحان آنها نمایند.
This study investigates the relationship between study habits, achievement goals, and academic self-efficacy with high school students test anxiety. This is a descriptive-analytic correlational study. The statistical population included all high school students in Kashan during the academic year 99-98 (over 8000). For the purpose of sampling, 449 persons (224 males and 225 females) were selected by random sampling. Research instruments included test anxiety questionnaires (Abolghasemi et al., 1996), study habits (Palsani & Sharma, 1982), achievement goals (Elliott & McGregor, 2001), and academic self-efficacy (Jinks & Morgan, 1999). Data were analyzed using descriptive statistics (average, standard deviation) and inferential statistics (Pearson correlation and stepwise regression) by SPSS-20 software. The results showed that there is a negative and significant relationship between test anxiety and study habits (p <0.01), achievement goals (p <0.01) and students academic self-efficacy (p <0.01).School counselors and education specialists should pay more attention to study habits, development goals, and self-efficacy of students in order to reduce anxiety of students and try to reduce anxiety through effective planning based on students’ abilities.
Machine summary:
ابزار پژوهش شامل پرسشنامه هاي اضطراب امتحان (ابوالقاسمي و همکاران ، ١٣٧٥)، عادات مطالعه (پالساني و شارما، ١٩٨٢)، اهداف پيشرفت (اليوت و مک گري گور، ٢٠٠١) و خودکارآمدي تحصيلي (جينکز و مورگان ، ١٩٩٩) بود.
نتايج نشان داد که "خودکارآمدي تحصيلي"، "عادات مطالعه " و "اهداف پيشرفت " مجموعا اثر منفي و معنيداري (٣٢/٢%- = ٠/٠٠١< p) بر "اضطراب امتحان " دانش آموزان را دارند.
سطوح بالاتر خودکارآمدي در افراد به اضطراب امتحان کمتر منجر مي شود و اين موجب ميشود که آنها به توانايي هاي خود اعتماد بيشتري کنند (علائي ، علائي خرايم و قدم پور؛ ١٣٩٦).
نتايج پژوهش هاي داخلي و خارجي ديانت و طالع پسند و محمدي فر؛ (١٣٩٦)، هاشمي، اکبري و عباسي اصل (١٣٩٤)، يسيلي يورت ٥ (٢٠١٤) حاکي از پيش بيني پذيري اضطراب امتحان بر اساس خودکارآمدي تحصيلي ميباشد.
پژوهش هاي صباحي فر (١٣٩٣)، حسن پور، ميکائيلي منيع ، عيسي زادگان ، آدينه وند و سعادتمند (١٣٩٣) و خسروي، استوار و اعظمي (١٣٩١) حاکي از پيش بيني پذيري اضطراب امتحان بر اساس عادات مطالعه ميباشد.
نتايج پژوهش هاي کارشکي، محمدتقي زاده و ميري (١٣٩٦)، جعفري، موسوي و امامي پور (١٣٩٤)، روساس و فورلان ١ (٢٠١٧)، حاکي از پيش بيني پذيري اضطراب امتحان بر اساس اهداف پيشرفت ميباشد.
لذا هدف اين پژوهش بررسي رابطه ي بين عادات مطالعه ، اهداف پيشرفت و خودکارامدي تحصيلي در دانش آموزان دبيرستان است .
مقايسه اثربخشي آموزش مهارت هاي حافظه و خودتنظيمي هيجاني در کاهش اضطراب امتحان در دانش آموزان دختر دبيرستاني اروميه در سال ، ١٣٩١ تا ١٣٩٢.