Abstract:
پژوهش حاضر با هدف بررسی تاثیر محرومیت از خواب قبل از تمرین جسمانی، ذهنی، مشاهدهای و ترکیبی بر اکتساب و یادداری سرویس کوتاه بدمینتون انجام شد. 180 دانشجوی مرد 19 تا 25 ساله داوطلبانه در این پژوهش شرکت داشتند که در نهایت به هشت گروه (چهار گروه تجربی جسمانی، مشاهدهای، ذهنی و ترکیبی و چهار گروه کنترل) تقسیم شدند و به تمرین سرویس کوتاه بدمینتون پرداختند. گروههای تجربی پس از محرومیت 24 ساعت از خواب و گروه کنترل بدون هیچ محرومیتی از خواب به تمرین پرداختند. هریک از آزمودنیها در مرحلة اکتساب براساس روش تمرینی مدنظر خود تمرین کردند. بعد از انجامدادن تمرین (اکتساب)، آزمودنیها خواب معمول شبانة روز را طی روزهای بعد رعایت کردند؛ بهگونهای که بعد از 24، 72 و 168 ساعت پس از اکتساب، آزمون یادداری سرویس کوتاه بدمینتون گرفته شد. بهمنظور تحلیل دادهها از یک طرح تحلیل واریانس مرکب 4 × 2 × 3 استفاده شد. یافتهها نشان داد اکتساب و یادداری دو گروه جسمانی و ترکیبی هیچکدام تحتتاثیر بیخوابی قرار نگرفت (0. 05 P) و این اثر در آزمونهای یادداری همچنان باقی ماند؛ بنابراین، اگر محرومیت از خواب روی دهد، بهتر است مربیان برای آموزش مهارتی جدید از شیوة تمرین جسمانی و تمرین ترکیبی بهره گیرند.
The purpose of this study was to investigate the effect of sleep deprivation before physical, mental, observational and combined training on the acquisition and retention of badminton short service skills. The participants were volunteers who were 180 male students aged 19-25 years. After initial screening, the subjects were divided into four experimental groups (physical, observational, mental and combined training) and four paired control groups who were subjected to badminton short service training. The experimental groups trained with 24-h sleep deprivation and the control group trained without sleep deprivation. In the acquisition stage, each subject trained using his customary training method. After training, the subjects followed a normal day-night sleep pattern. At 24, 72 and 168 h after acquisition, a short-service retention test was taken by participants. The data was analyzed using multivariate analysis of variance (4 ´ 2 ´ 3). The results show that acquisition and retention in both the physical and combined groups were not affected by sleep deprivation (P>0.05). Skill acquisition in the observation group was not affected by sleep deprivation (P>0.05); however, in the retention tests, the control group showed significantly better performance. Skill acquisition in the mental training group was significantly affected by sleep deprivation and this effect was evident in the retention tests (P<0.05). The results indicate that, under conditions of sleep deprivation, physical and combined training are preferred when training to acquire new skills.
Machine summary:
استاد رفتارحرکتی، دانشکده علوم ورزشي، دانشگاه فردوسی مشهد، ایران تاريخ دريافت: 30/10/1396 تاريخ پذيرش: 18/04/1397 چکیده پژوهش حاضر با هدف بررسی تأثیر محرومیت از خواب قبل از تمرین جسمانی، ذهنی، مشاهدهای و ترکیبی بر اکتساب و یادداری سرویس کوتاه بدمینتون انجام شد.
این فرایند به دو صورت وابسته به زمان و وابسته به خواب تعریف میشود (29) که در اغلب تکالیف بیشترین سهم تثبیت در طول خواب در مقایسه با بیداری اتفاق میافتد (30)؛ برهمیناساس، عنوان شده است درحالیکه محرومیت از خواب قبل از تمرین، احتمالاً فراگیری مهارت و کدگذاری حافظهای را دچار اختلال میکند، محرومیت از خواب بعد از تمرین، شکلگیری حافظة حرکتی را تضعیف میکند (33-31، 11، 3)؛ بنابراین، بهنظر میرسد اگر در اثر بیخوابی قبل از تمرین، اکتساب موثری در طول تمرین صورت نگیرد و درواقع ویژگیهای اصلی مهارت کسب نشود، حتی پس از یک دورة خواب کامل نیز نباید انتظار تحکیم حافظة حرکتی و درنتیجه یادگیری حرکتی را داشت.
بهصورتکلی، از طرفی با توجه به اینکه نشان داده شده است فرایند یادگیری تحت تمرین جسمانی با تمرین مشاهدهای و ذهنی تفاوت دارد، امکان دارد که محرومیت از خواب تأثیر متفاوتی بر این سه نوع متفاوت تمرین یا ترکیبی از آنها بگذارد و ما را در شرایطی که به تحمل بیخوابی مجبور هستیم، بهسمت شیوة برتر رهنمون کند.
Effects of sleep deprivation on spatial learning and memory in juvenile and young adult rats.
Sleep and memory consolidation: motor performance and proactive interference effects in sequence learning.