Abstract:
اکنون که نظام برنامهریزی و تخصیص منابع در حال تدوین برنامه ششم توسعه با رویکرد به حداقل رساندن انحرافات حاصل در عملکرد برنامههای توسعه بوده و ازاینرو، برنامه ششم را مسالهمحور تدوین کرده است، بخش کشاورزی میتواند هم به لحاظ مهار مشکلات، بحرانها و تحریمهای موجود و هم به لحاظ پیشبرد اهداف توسعه ملی، نقشی درخور ایفا کند، برای حرکت به این سو، برنامهریزان کشور باید در برنامه ششم بخش کشاورزی را در کانون توجه خود قرار دهند.
Machine summary:
بخش کشاورزی، بایسته راهبردی مغفول در برنامه ششم توسعه (از منظر امنیت غذایی و اشتغال) چکیده اکنون که نظام برنامهریزی و تخصیص منابع در حال تدوین برنامه ششم توسعه با رویکرد به حداقل رساندن انحرافات حاصل در عملکرد برنامههای توسعه بوده و ازاینرو، برنامه ششم را مسألهمحور تدوین کرده است، بخش کشاورزی میتواند هم به لحاظ مهار مشکلات، بحرانها و تحریمهای موجود و هم به لحاظ پیشبرد اهداف توسعه ملی، نقشی درخور ایفا کند، برای حرکت به این سو، برنامهریزان کشور باید در برنامه ششم بخش کشاورزی را در کانون توجه خود قرار دهند.
نکته دیگری که اهمیت توجه بیشتر به برنامهریزی برای توسعه بخش کشاورزی را خاطرنشان میسازد، رشد قابل ملاحظه جمعیت در دو دهه اخیر است، این مسأله از یک سو، موجب افزایش تقاضای مواد غذایی شده و تأمین استقلال را در امنیت غذایی جامعه به صورت مسألهای اساسی مطرح ساخته است و از سوی دیگر، یکی از چالشهای مهم اقتصاد ایران در چند سال اخیر ظهور پدیده بیکاری بوده که مدیریت توسعه را در معرض تهدیدی جدی با ابعاد و پیچیدگیهای سیاسی، اجتماعی، اقتصادی و فرهنگی قرار داده است.
در این راستا، در گزارش پیش رو ابتدا به واکاوی مؤلفههای محوری تجربههای موفق توسعه میپردازیم، در پی آن، اهمیت بخش کشاورزی در برنامه ششم مورد بررسی و ارزیابی قرار میگیرد و نشان داده میشود که اولویت قرار دادن بخش کشاورزی بهعنوان بخش پیشران در برنامه ششم توسعه، از موضع مصالح ملی نه مصالح بخشی، چه دستاوردهایی را برای دستیابی به امنیت غذایی و اشتغال مولد و پایدار کشور به همراه دارد.