Abstract:
لواط اصطلاحی است برای عمل شنیع همبستری مرد با مرد و جمع شدن آن دو با یکدیگر. لواط ازجمله گناهان کبیره است که در منابع روایی برباددهنده نسل و فاسدکننده اجتماع دانسته شده است. باتوجه به شناعت عمل مذکور، شرع اسلام مجازات سنگینی برای این عمل در نظر گرفته است؛ لکن در مجازات فاعل و مفعول در لواط میان فقیهان اختلاف دیدگاه وجود دارد؛ دیدگاهی مجازات هر دو را یکی دانسته و در مقابل دیدگاهی دیگر مجازات فاعل و مفعول را متفاوت میداند. قانون مجازات اسلامی ایران در ماده 234 از دیدگاه دوم تبعیت کرده است. در مجازات تفخیذ نیز این اختلاف دیدگاه وجود دارد. قانونگذار ایران در ماده 236 قانون مجازات اسلامی، مجازات تفخیذ برای فاعل و مفعول را صد ضربه شلاق میداند. پژوهش حاضر، دیدگاهها و ادله آنها را در مجازات لواط و تفخیذ مورد ارزیابی قرار داده، و براساس مبانی روایی (بررسی سندی و دلالی روایات) و اصولی، تفاوت مجازات فاعل و مفعول در لواط (کشته شدن مفعول درهرحال و قتل فاعل در فرض احصان و صد ضربه شلاق در غیر آن) را پذیرفته است. همچنین در مجازات تفخیذ، مجازات صد تازیانه را پذیرفته است.
Lawat[1] is a term used to describe a man's wicked sexual intercourse with another man and the making love of the two with each other. It is one of the cardinal sins in Islam that has been cited in Islamic narration and hadith references as a corrupting element of the generation and the society. Due to the high immoral nature of the mentioned act, Islamic law has considered a severe punishment for it; however, there is a difference of opinion among the Islamic foqaha in punishing the doer {the person who screws} and the other doer {the person who is screwed, i.e., the one on whom the action is done} in lawat. While one view considers the punishment of both to be the same, the other view considers the punishment of the first to be different from that of the latter. The Article 234 of the Islamic Penal Code of Iran follows the second view. There is also a difference of opinion in punishing tafkhiz[2]; yet, finally the Article 236 of the Islamic Penal Code of the Islamic Republic of Iran considers the punishment of tafkhiz for the two mentioned doers the same and that is receiving one hundred lashes. The present study evaluates different views and arguments in the punishment of lawat and tafkhiz, and based on Islamic narrations (examining the narrations and hadiths from the viewpoint of their documentation and authenticity), and the Islamic principles accepts the difference between the punishment of the two doers in lawat and accepts the same punishment of one hundred lashes in the punishment of tafkhiz for the two doers.
[1] Sodomy
[2] Intercrural sex
Machine summary:
روایت ابی یحیی واسطی در این روایت ابی یحیی واسطی درباره دو مردی که با هم گناه تفحیذ را انجام دادند، از امام (ع) سؤال میکند، که امام (ع) فرمودند: «حد آنها حد زانی است؛ اما اگر یکی از آنها در دیگری دخول نماید، گردن فاعل با شمشیر زده میشود و مفعول نیز با آتش سوزانده میشود» (حر عاملی، 1409ق: ج28، ص159).
در این روایت از تفخیذ سؤال میشود که امام(ع) مجازات آن را حد زنا بیان میکند؛ اما خود امام(ع) در قسمت دوم روایت با واژه دعم به حکم دخول اشاره و میفرماید: در صورت ایقاب فاعل گردن زده شده و مفعول با آتش سوزانده میشود.
روایت حمّادبن عثمان در این روایت حمّاد بن عثمان از امام صادق (ع) در مورد حکم مردى که با مردی دیگر لواط کرده است، سؤال نمود و امام (ع) فرمودند: «اگر محصن بود حکم او قتل است و اگر محصن نبود، حکم او تازیانه است».
روایت یزیدبن عبدالملک در این روایت یزید بن عبدالملک میگوید که از امام صادق(ع) شنیدم که فرمودند: «حکم فاعل و مفعول رجم است – چه مرد باشد چه زن، زمانی که محصن باشند- همچنین حکم مفعول مذکر رجم است چه محصن باشد و چه نباشد»(حر عاملی، 1409: ج28، ص155) ارزیابی سندی و دلالی روایت: در سند روایت صالح بن عقبه قرار دارد که علامه در خلاصه او را غالی و کذاب میداند(علامه حلی، 1381: ص230).