Abstract:
پژوهش حاضر با روش توصیفیتحلیلی و از طریق رجوع به اندیشههای انسانشناختی جوادی آملی چیستی هویت انسان را میکاود و به این پرسشها پاسخ میدهد که: انسان چه هویتی دارد؟ چه لوازمی مترتب بر هویت او است؟ و نیز چه مسائلی موجب انحراف در بینش از هویت میشود؟ نتایج حاکی از آن است که در اندیشه جوادی آملی برخلاف تعریف منطقی، حقیقت انسان در حیوان ناطق به عنوان جنس و فصل آن خلاصه نمیشود، بلکه فصل یا فصول دیگری نیز لازم است، که ملاک نهایی در تعیین هویت حقیقی انسان است. وی باتعیین جنس و فصل ممیز حقیقت انسان معتقد است انسان هویتی جز حیات متألهانه ندارد و اساس حقیقتش در تأله او است. مراد از «تأله»، خداخواهی مسبوق به خداشناسی و ذوبشدن در الاهیت او است که خود لوازمی دارد، از جمله پذیرش دین، عقاید و ارزشهای آن، التزام عملی به ارزشهای اخلاقی، درک مفهوم حقیقی «آزادی»، پرورش عقل نظری و عملی و درک فقر ذاتی خویشتن. در این بین اگر مغالطات روانشناختی (بینشی، عاطفی و رفتاری) دامنگیر انسان شود او را از تشخیص هویت حقیقیاش محروم، و از شکوفایی حیات متألهانه دور میکند.
Aimed at answering “what identity does Man possess, what necessities are associated with his identity and which factors bring about deviation in thought on identity”, the current research has employed a descriptive-analytical method to investigate the nature of human identity through studying the anthropological thoughts of Ayatullah Javadi Amoli. Research findings reveal that in anthropological thought of Ayatullah Javadi Amoli, contrary to its logical definition, the reality of Man in rational human is not limited to either genus or differentia but one or more differentia are also required which serve as the final standard in determining the real identity of Man. He determines distinguishing genus and differentia for Man’s reality and believed that Man has only one divine living meaning that foundation of Man’s reality resides in his divinity. By divinization it is meant God-seeking on the basis of theology and becoming immersed in divinity which in turn involves some necessities such as accepting religion, its beliefs and its values. Naturally, practical commitment to ethical values, understanding the real meaning of freedom, training theoretical and practical reason and understanding Man’s inherent poverty are amongst other necessities of living a divine life. There are some psychological studies (behavioral, emotional and attitudinal) which may deviate Man from understanding his real identity and flourishment of divine life.
Machine summary:
قرآن کريم انسان ها را به غفلت نکردن از هويت حقيقي و لزوم انديشه درباره حقيقت اصيل وجود خويش و فراموش نکردن اصل و اساس خود توصيه کرده است (فصلت : ٥٣؛١ حشر: ١٩)؛٢ در برخي روايات شناخت انسان از خود، پرفايده ترين شناخت ها «معرفۀ النفس أنفع المعارف » (آمدي ، ١٤١٠، ج ٢: ١٧٢) و نشناختن انسان ، جهل به همه چيز دانسته شده است : «لا تجهل نفسک فان الجاهل معرفۀ نفسه جاهل بکل شي ء» (همان : ٥٩٨).
پژوهش حاضر با روش توصيفي تحليلي به دنبال پاسخ به اين پرسش است که : در انديشه انسان شناختي جوادي آملي هويت حقيقي انسان چگونه ترسيم شده است ؟ اهميت پاسخ دهي به اين پرسش آنجا است که اگر آدمي خود را بشناسد، مي تواند موانعي را که بر سر راه تکاملش قرار گرفته از ميان بردارد و در نتيجه خود را از گمراهي و ناداني نجات دهد و همه صحنه هاي زندگي فردي و اجتماعي را محضر خدا بپندارد.
جوادي آملي هم پيرو ديدگاه ملاصدرا، معتقد است : «هويت انسان عين ربط به خداوند است و چيستي او بدون ارتباط با خدا، قابل بيان و تفسير نيست » (جوادي آملي ، ١٣٨٨ ب : ١٣٦)؛ در جاي ديگري ميگويد: «ادراک هويت انسان در پرتو ادراک و شناخت خداي سبحان به دست مي آيد و بنابراين انسان بايد از ناحيه موجود مستقل تعريف شود و مقصود اساسي از اين تعريف همان ايجاد معرفت در نهاد انسان و تعليم کنوني او به حقيقت خويش است » (همو، ١٣٩١ الف : ٣٢).