Abstract:
شاعر بزرگ، محمدحسین شهریار، از بزرگان و سرآمدان ادب فارسی در دورة
معاصر است . او نمایندة آن دسته از شاعرانی است که تفکر آنها در دورة معاصر شکل
گرفته اما شعرشان را در قالب های کهن سروده اند. تاریخ ادبیات معاصر، شهریار را به
عنوان شاعری غزل و قصیده سرا م یشناسد و این در حالی است که نیما یوشیج
پایه گذار و پدر شعر نو فارسی دانسته شده است . او پرچم نوگرایی در شعر را
برافراشت و با هدف توسعه بخشیدن به امکانات بیان شعر و شکستن قالب های کهن
شعری پا به عرصة ادبیات معاصر فارسی در ایران گذاشت.
بدیهی اس ت که در ظاهر، شهریار و نیما، متعلق به دو عرصة کاملا متمایز
و حتی دور از هم به نظر می رسند؛ اما نکتة شایان توجه ودقت آن است که
شهریار و نیما، به رغم تفاوت دیدگاه و سبک شعری شان، رابطه ای دوستانه و
بسیار عمیق و، حتی می توان گفت مناسباتی ارادتمندانه و درویشا نه با یکدیگر
داشتهاند به گونه ای که نیما یوشیج یکی از مهم ترین و پرمضمون ترین اشعارش
خطاب به شهریار سرود و به او تقدیم کرد و « منظومه به شهریار » را به نام
را درجواب برای او فرستاد . از آنجا که « دو مرغ بهشتی » شهریار نیز منظومه
این دو منظومه حاوی افکار عمیق د رونی و فلسفی این دو شاعر بزرگ معاصر
در خطاب به یکدیگر است، در این مقاله به چگونگی رابطه شهریار و نیما و
تحلیل مضمون این دو شعر میپردازیم.
Machine summary:
مناسبات فکری و شعری محمد حسین شهریار و نیما یوشیج تحلیل مضمون و سبک «منظومه به شهریار» و «دو مرغ بهشتی» حکیمه دسترنجی 1 چکیده شاعر بزرگ، محمدحسین شهریار، از بزرگان و سرآمدان ادب فارسی در دورة معاصر است.
بدیهی است که در ظاهر، شهریار و نیما، متعلق به دو عرصة کاملاً متمایز و حتی دور از هم به نظر میرسند؛ اما نکتة شایان توجه ودقت آن است که شهریار و نیما، به رغم تفاوت دیدگاه و سبک شعریشان، رابطهای دوستانه و بسیار عمیق و، حتی میتوان گفت مناسباتی ارادتمندانه و درویشانه با یکدیگر داشتهاند به گونهای که نیما یوشیج یکی از مهمترین و پرمضمونترین اشعارش را به نام «منظومه به شهریار» خطاب به شهریار سرود و به او تقدیم کرد و شهریار نیز منظومه «دو مرغ بهشتی» را درجواب برای او فرستاد.
از آنجا که این دو منظومه حاوی افکار عمیق درونی و فلسفی این دو شاعر بزرگ معاصر در خطاب به یکدیگر است، در این مقاله به چگونگی رابطه شهریار و نیما و تحلیل مضمون این دو شعر میپردازیم.
در شبستان تو نیز آن شمع با پریده رنگ خود تنها از آن غمگین میافروزد که به یاد روزگارانی، چو صحبت را میآغازی از تو اندر آتش حسرت جگر سوزد» بنابراین، «منظومه به شهریار» هر چند در زمرة شعرهای آزاد دورة معاصر است اما از زبانی پیچیده برخوردار است و حتی به جرأت میتوان گفت از زمرة مغلقترین شعرهای آزاد نیما یوشیج است و این نکتهای است که خود نیما در نامه به شهریار بر آن تصریح کرده که در شعرهای جدّیاش، مضمون را فدای آسان فهم و عوام فهم کردن شعر نکرده است.