Abstract:
لالایی هاگونه ای از ادبیات کودکان است و کاربردی هستند و هنگام آرامش بخشیدن به کودک او را از
دنیای بیداری به دنیای خواب می برد. لالایی های منطقه ی زریندشت فارس گونه ای دیگر از ادبیات عامیانه
است که زنان و مادران این منطقه برای کودکان و نوزادان خود ساخته و خوانده اند و بیشتر بیانگر دردهای
درونی و گرفتاری های زندگی و خواسته ها و آرزوهای فردی و خانوادگی است که سینه به سینه به نسل های بعد منتقل شده است. وقتی مادری با سوز و گداز برای نوزاد خود لالایی می خواند در حقیقت یک لالایی صرف و شعر ساده نیست که خوانده میشود؛ بلکه حرف های دل یک مادر که به بهانه لالایی بیرون ریخته می شود و سبک میگردد. از ویژگی های لالایی این منطقه این است که سرایندگان آن شاعران رسمی نبوده اند و بیشتر در بحر هزج (مفاعیلن، مفاعیلن، فعولن) سروده شده اند. موارد زیر را می توان از مضامین لالایی های این منطقه برشمرد: آرزوها و آرمان های مادرانه، ناله و شکوه و شکایت ها،دعای سلامتی فرزند و آرزوی بزرگ شدن وی، بهره مند شدن از عمر دراز، مانند کردن کودک به گل ها، ترساندن کودک از لولوی صحرایی و...
Machine summary:
خوابي شيرين و رؤيايي بر بستري از تار و پود قلب و صداي قلب مادر وچون جاي غنودن کودک در نني يا گهواره بوده است که با حرکت آرام ، مستمر، ٤٤٨ دوره چهارم ، شماره بيست و نهم ، پاييز ١٣٩٩ 1399 لالاييهاي منطقه ي زرين دشت فارس لاينقطع ؛ يکنواخت و متوازنش بر تأثير آن افزوده ميشده جسم کودک نيز بيبهره نميمانده است و هماهنگي و توأماني شعر با نوا که از خصايص موسيقيهاي ايران پيش از اسلام بوده از ريشه دار بودن وکهن بودنشان حکايت ميکند.
(حسن لي، ١٣٨٢: ٦٣) لالاييهاي اين شهرستان بيشتر در بحر هزج سروده شده است مانند لالايي زير : لالا، لالا، لالا بره ي برارم شبا گهواره و روزا کنارم (مفاعيلن مفاعيلن فعولن ) ٤5٤ دوره چهارم ، شماره بيست و نهم ، پاييز ١٣٩٩ 1399 لالاييهاي منطقه ي زرين دشت فارس در ميان لالاييها که به مسائل اجتماعي ميپردازند، موقعيت اجتماعي زن از مشخص ترين مضمون هايي است که به چشم ميخورد و شايد بتوان علت را در اين دانست که سازنده لالائيها، عمدتا"زنان بوده اند و در اين ترانه ها از وضعي که بدان ها تحميل شده ، گلايه ميکنند.
٤5٦ دوره چهارم ، شماره بيست و نهم ، پاييز ١٣٩٩ 1399 لالاييهاي منطقه ي زرين دشت فارس در ميان لالاييها که به مسائل اجتماعي ميپردازند،موقعيت اجتماعي زن از مشخص ترين مضمون هايي است که به چشم ميخورد و شايد بتوان علت را در اين دانست که سازنده لالائيها، عمدتازنان بوده اند و در اين ترانه ها از وضعي که بدان ها تحميل شده ، گلايه ميکنند.