Abstract:
این پژوهش با هدف مقایسه اثر بخشی درمان مبتنی بر شفقت و رفتاردرمانی دیالکتیکی بر پرخاشگری، رفتار های خود آسیب رسان و خود تنظیمی هیجانی نوجوانان بزهکار کانون اصلاح و تربیت شهر تهران انجام شد. روش این پژوهش، شبه آزمایشی، طرح پیش آزمون-پس آزمون با دو گروه و پیگیری یک ماهه بود. جامعه آماری این پژوهش شامل کلیه مددجویان ساکن کانون اصلاح و تربیت شهر تهران در سال 98 بود. نمونه مورد مطالعه این پژوهش 30 مددجوی مقیم کانون اصلاح و تربیت شهر تهران بود. از سیاهه ی خود گزارشی رفتارهای خود-آسیب رسان کلونسکی و گلن (2009)، پرسشنامه خودتنظیمی هیجانی هافمن و کاشدان (2010) و پرسشنامه پرخاشگری باس و پری (1992) در مرحله پیش آزمون، پس آزمون و پیگیری استفاده شد؛ برنامه آموزشی متمرکز بر شفقت طی 12 جلسه 90 دقیقه ای و هفته ای یک جلسه اجرا شد. برنامه مداخله رفتار درمانی دیالکتیکی نیز طی 12 جلسه 90 دقیقه ای و هفته ای 1 جلسه اجرا شد. از طرح تحلیل واریانس مختلط با اندازهگیری مکرر جهت تحلیل اطلاعات در نرم افزار آماری SPSS استفاده شد. نتایج پژوهش نشان داد که درمان مبتنی بر شفقت و رفتار درمانی دیالکتیکی به صورت پایدار موجب کاهش پرخاشگری شده است. اما در اثر بخشی دو روش مداخله، تفاوتی مشاهده نشد. همچنین نتایج این پژوهش نشان داد که درمان مبتنی بر شفقت، موجب بهبود کارکرد های درون فردی و بین فردی رفتار های خود آسیب و مولفه سازگاری و تحمل خود تنظیمی هیجانی شده است.
Introduction: The aim of this study was to compare CFT and DBT on aggression, self-harm behaviors and emotional self-regulation in Juvenile offenders. Methods: The method of this research was quasi-experimental Pretest Post-test Follow up(PPF) design with two groups. The population of this study included all clients living in Tehran Juvenile Correction and Rehabilitation Center in 2019. The sample was 30 clients living in Tehran Juvenile Correction and Rehabilitation Center. The self-report log of Klonsky and Glenn (2009) self-harming behaviors, Hofmann and Kashdan (2010), the affective style questionnaire and Bass and Perry aggression questionnaire (1992) were used; CFT program was conducted in 12 sessions of 90 minutes and one session per week. The DBT intervention program was performed in 12 sessions of 90 minutes and 1 session per week. Mixed analysis of variance with repeated measures was used to analyze the data. Results: The results showed that Compassion- Focused Therapy and dialectical behavior therapy have consistently reduced aggression, but no difference was observed in the effectiveness of the two intervention methods. The results of this study also showed that compassion-based therapy has improved the intrapersonal and interpersonal functions of self-harm behaviors and the component of adaptation and tolerance of emotional self-regulation Discussion: although there is no significant difference between the effectiveness of the two methods, but CFT and DBT improves the function of self-harming behaviors, aggression and emotional regulation in adolescents. The. These results have many applications in planning to prevent harmful behaviors in adolescents, especially delinquent adolescents.
Machine summary:
تقویت مثبت خودكار (بهعنوان مثال برای ایجاد یک حالت مط self-harm Gillies, Christou, Dixon et al Nock, Green, Hwang et al Hawton, Bergen, Cooper et al Collishaw self-harm behavior Klonsky & Muehlenkamp Nock, Teper & Hollander Casiano, Katz, Globerman & Sareen Lloyd-Richardson, Perrine, Dierker & Kelley 3.
در جدیدترین مطالعات انجام شده در زمینه بررسی اثر 12 rby & Gilbert"/>rby & Gilbert"/> (2019) در یک مطالعه مروری به بررسی اثر بخشی درمانهای با پایه شفقت به خود پرداختند؛ نتایج حاصل magnetic resonance imaging(MRI) Depue, Morrone- Strupinsky Longe et al Lutz, Lewis, Johnstone & Davidson Kirby & Gilbert Vettese, Dyer, Li & Wekerle Van Dam, Sheppard, Forsyth & Earleywine Asano TERESA Rockliff, Gilbert, McEwan, Lightman & Glover Allen, Leary Kirby & Gilbert درمانهای مبتنی بر شفقت، در افزایش شفقت به خود و کاهش علایم افسردگی و اضطراب موثر است؛ این در حالی است که نتایج این متاآنالیز نشان داد که درمانهای مرتبط با شفقت، مزایای خاصی بر سایر درمان ها ندارد؛ دلایل زیادی برای توضیح این نتایج ارایه شده است: تعاریف ناهمگون از شفقت و ابزارهای مورد استفاده برای اندازه گیری شفقت در مطالعات مختلف از دلایل عدم برتری اثر بخشی شفقت درمانی نسبت به سایر مداخلات است.
محققان نتيجه میگیرند که اين رويكرد بيشتر به تنظيم هيجاني كمك مي كند تا تغيير در شناخت؛ در واقع، مهارت اساسي كه در جلسات گروهي آموزش داده مي شود مهارت تنظي dialectic behavior therapy borderline personality disorder core Mindfulness distress Tolerance emotion regulation interpersonal effectiveness Robins & Koons Miller, Rathus & Linehan self-mutilation Suicide Fleischhaker Schnell & Herpertz پانوس، جکسون، حسن و پانوس 1 (2014) در یک متاآنالیز ، به صورت کمی و کیفی، اثر بخشی رفتار درمانی دیالکتیکی را در زمینه ی کاهش فعالیتهای شبه خود کشی و خودکشیهای تهدید کننده زندگی، خستگی و افسردگی به طور خاص در جمعیت با اختلال شخصیت مرزی و با در نظر گرفتن معیار ها و پیش فرضهای محافظه کارانه، مورد آزمون قرار دادند.