Abstract:
مردم تاجیکستان بعد از سالها جدایی، از سرزمین کهن و مهد شاعران و دانشمندان بزرگ زبان فارسی در خراسان بزرگ، با بازیافتن استقلال، بار دیگر فرصت برگشتن به هویت اصلی خود را مییابند و درصدد سروسامان دادن به فرهنگ و ادبیات فارسی، این میراث گرانبهای نیاکان ما، برمیآیند، و به آرزوی دیرین خود جامه عمل میپوشانند، با بررسی آثاری که شاعران این دیار، بعد از استقلال سرودهاند، متوجه میشویم که اغلب این سرایندگان، با یادآوردن گذشتة ارزشمند خویش در روزگار خراسان بزرگ و برای آن چه که در این مدّت جدایی از دست دادهاند، حسرت میخورند و گلّه و شکایت از سرنوشت خویش دارند. به طوری که در آثار اخیر تعداد زیادی از شاعران تاجیکستان، دریغ یاد (نوستالوژی ) و حسرت برای گذشتة فرهنگ و زندگی اجتماعی گذشتة آنان به خوبی آشکار است. در این مقاله با (روش توصیفی – تحلیلی) بررسی اشعاری از صدرالدین عینی، بازار صابر، گلرخسار صفی آوا و لایق شیرعلی از زاویة دریغ یاد میپردازیم. تا به عمق اندوهان علاقهمندی این شاعران مبارز و وطن پرست به فرهنگ و ادبیات فارسی سرزمین مادری پی ببریم.
After many years, the people of Tajikistan, from the ancient land and cradle of poets and Persian language universities in Greater Khorasan, with the opening of Esteghlal, once again find the opportunity to load themselves with identity and can organize in Persian and Persian literature, this heritage of our ancestors In our long-held dream of becoming a cover-up, we examine the works written by the poets of this land after independence, which are located on these servers, with reminders with promotional titles with their privileges in the time of Greater Khorasan and for what During this time of separation, they have lost their grief, regrets, and complaining about their fate can give you the responsibility to do so, and Tajik poets, nostalgic, and sympathetic to propaganda in culture and the use of these people. Use. In this article, with (commentary-analytical method) about poems by Sadr al-Din Aini, Saber Bazaar, Golrokhsar, the pages of Ava Wales Shirali from the sea angle and reminding the management of the program. Let's find out Persian and Persian literature of the motherland.
Machine summary:
فصل نامه علمي تفسير و تحليل متون زبان و ادبيات فارسي (دهخدا) دورة ١٣، شمارة ٤٧، بهار ١٤٠٠، صص ٢٠٥ تا ٢٢٨ تاريخ دريافت : ٩٩/٢/٢٣، تاريخ پذيرش :٩٩/٨/١٤ (مقالۀ پژوهشي) دريغ ياد (نوستالوژي) در شعر ٤ شاعر معاصر تاجيک فروغ نفيسي ١، دکتر حسين اسماعيلي ٢، دکتر رقيه ابراهيميزاد 3 چکيده مردم تاجيکستان بعداز سال هاجدايي،ازسرزمين کهن و مهدشاعران و دانشمندان بزرگ زبان فارسيدر خراسان بزرگ ،بابازيافتن استقلال ،بار ديگر فرصت برگشتن به هويت اصليخودرا مييابندو درصددسروسامان دادن به فرهنگ و ادبيات فارسي،اين ميراث گران بهاينياکان ما، برميآيند،وبه آرزويديرين خودجامه عمل ميپوشانند،بابررسيآثاريکه شاعران اين ديار، بعدازاستقلال سروده اند،متوجه ميشويم که اغلب اين سرايندگان ،بايادآوردن گذشتۀارزشمند خويش درروزگارخراسان بزرگ وبرايآن چه که دراين مدت جداييازدست داده اند،حسرت ميخورندو گله وشکايت ازسرنوشت خويش دارند.
آن قصرکه درچرخ هميزدپهلو بردرگه اوشهان نهادندرو ديديم که برکنگره اش فاخته اي بنشسته وهميگفت که :«کوکو،کوکو؟» (خيام ،١٣٤٢:٧٦) کان ايدل عبرت بين ازديده عبرکن هان ايوان مداين راآيينه عبرت دان اين است همان درگه کوه رازشهان بودي ديلم ملک بابل ،هندوشه ترکستان (خاقاني،٢٥٣٧:٣٥٨) روزوصل دوستداران يادباد يادبادآن روزگاران يادباد کامم ازتلخيغم چون زهرگشت بانگ نوش شادخواران يادباد (حافظ ،١٣٥٨:٤٠٦) يادآريدايمهان زين مرغ زار يک صبوحيدرميان مرغزار يادياران يارراميمون بود خاسک آن ليليواين مجنون (مولوي،١٣٦٣،ج ١:٩٦) چهره امروزازآشيانۀخوديادميکنم نفرين به خانوادةصيادميکنم (قزويني،١٣٤٧:٢١٣) تعريف نوستالوژي خيرياديادريغ يادميتواندشمول بيشتريپيداکندوآن چه راکه درگذشته برايانسان خوشايندبوده ،واينک جايآن خالياست رادربربگيرد،وتنهاويژةغم غريت ويادوطن نميگردد،وصدهاموردديگرازبزرگان ادبيات فارسيدرحوزةشعرونثروجودداردتاما راازدنبال بيگانگان افتادن بينيازکند.