Abstract:
چکیده هدف: هدف از انجام این پژوهش بررسی ارتباط بین میزان فعالیت جسمانی و اخلاق کار ادارات ورزش و جوانان استان مرکزی بود. روش شناسی: این پژوهش از نوع توصیفی -همبستگی است. جامعه آماری پژوهش شامل کارکنان (140 نفر) ادارات ورزش و جوانان استان مرکزی بودند که 103 نفر از آنها به شیوه تصادفی سهمیه ای به عنوان نمونه آماری انتخاب شدند، که در نهایت نتایج مربوط به 88 پرسشنامه (43/85 درصد) مورد تحلیل آماری قرار گرفت. ابزارهای پژوهش شامل پرسشنامه جهانی فعالیت جسمانی (2002) و پرسشنامه اخلاق کار گریگوری(1991) بود. داده ها با استفاده از ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون در سطح معناداری 05/0 ≥ α تحلیل شدند. یافته ها: نتایج پژوهش نشان داد بین فعالیت جسمانی و اخلاق کار کارکنان رابطه آماری معناداری وجود نداشت و مولفه های فعالیت جسمانی نتوانستند وضعیت اخلاق کار و مولفه های آن را پیش بینی نمایند. نتیجه گیری: فعالیت جسمانی و اخلاق کار کارکنان مورد مطالعه از یکدیگر مستقل هستند، لیکن به نظر می رسد به پژوهش های بیشتری در این زمینه نیاز باشد.
Objective: The purpose of this study was to investigate the relationship between the physical activity and the work ethic among the employees of the Sport and Youth offices in the province of Markazi.
Methodology: The research method was descriptive-correlation. The statistical population was 140 employees who worked in the Sport and Youth offices in the province of Markazi, 103 of whom were selected by the stratified sampling method as the statistical sample. Finally, the results of 88 questionnaires (85.43٪) were analyzed. The research instruments were the global physical activity (2002) and the Gregory work ethic (1991) questionnaires. The analysis of data was done using the Pearson correlation coefficient and regression.
Results: No significant relationship was found between the physical activity and the work ethic of employees, and the components of physical activity were not able to predict the work ethic and its components.
Conclusion: Physical activity and work ethic of the Sport and Youth Office employees are independent. However, it seems that more research works are required in this area.
Machine summary:
نشريه مديريت منابع انساني در ورزش دان ه صنعتي شاهود ارتباط بين ميزان فعاليت جسماني و اخلق کار: مطالعه موردي کارکنان ادارات ورزش و جوانان استان مرکزي 9 اسفنديار خسرويزاده ٤*، عابد حقدادي ١ و اکرم کمانکش ٤ ـ استاديار مديريت ورزشي دانشگاه اراک ١ ـ کارشناسارشد تربيت بدني ٩ ـ کارشناسارشد تربيت بدني تاريخ دريافت: ٤٩٣١/٦/٤٥ تاريخ پذيرش: ٤٩٣١/٣/١ چکيده هدف: هدف از انجام اين پژوهش، بررسي ارتباط بين ميزان فعاليت جسماني و اخلق کار کارکنان ادارات ورزش و جوانان استان مرکزي بود.
در همين رابطه، گزارش شده است که عوامل سازماني مانند، کيفيت اعمال مديريت و نظام ارزشيابي عملکرد کارکنان، محيط فيزيکي و فضاي عيني سازمان و ويژگيهاي نيروي انساني از قبيل، سن، جنسيت، تاهل، انگيزه فرد نسبت به کار و اخلق کار و نيز وضعيت جسماني کارمند به طور موثر بر اخل ق و روابط کاري کارکنان اثر ميگذارند )شريف زاده، .
E. t سطح معناداري مقدار ثابت 1/784 1/841 - 8987/75 1841/84 - - دلبستگي و علقه به کار ١/١٨٧ ١/٩١٨ ٩٣/٩٣٣ ٧٨/٩١١ ١/٩١١ 1/137 1/88 پشتکار و جديت در کار ١/١١٩ 1/591 1/711 -1/815 -1/11 91/319 -88/58 روابط سالم و انساني در کار 1/114 1/393 1/918 -1/193 -1/199 111/771-118/181 روح جمعي و مشارکت در کار ١/١٣٧ ١/٤٩١ ١٨٤/١٩٣ ١٤٨/٧٨١ ١/١١١ 1/858 1/988 بحث و نتيجهگيري هدف از انجام اين پژوهش، بررسي ارتباط بين ميزان فعاليت جسماني و اخلق کار ادارات ورزش و جوانان استان مرکزي بود.
نتايج پژوهش نشان داد که بين فعاليت جسماني و اخلق کار کارکنان مورد مطالعه، رابطه آماري معناداري وجود ندارد.