Abstract:
تربیت هنری به عنوان یکی از کارکردهای اساسیِ نظام آموزشی است. این در حالی است که امروزه هنر، در برنامه های درسی ایران از جایگاه مناسبی برخوردار نیست و تربیت هنری جدی گرفته نمیشود. لذا پژوهش حاضر با هدف بررسی تأثیر آموزش هنر با رویکرد تربیت هنری بر علاقه به درس هنر و عشق به یادگیری در دانشآموزان انجام شد. جامعه پژوهش، دانشآموزان پسر مقطع ابتدایی شهر یزد و نمونه شامل 44 نفر در دو گروه 22 نفره از دانش آموزان بودند که به روش نمونه گیری تصادفی جایگزینی انتخاب شدند. از پرسشنامههای علاقه به درس و عشق به یادگیری جهت گردآوری دادهها استفاده گردید. پایایی پرسشنامهها بر اساس ضریب آلفای کرونباخ به ترتیب93/0 و 76/0 بدست آمد. نتایج نیز نشان داد که آموزش هنر با رویکرد تربیت هنری باعث افزایش علاقه به درس هنر در دانش آموزان شده و همچنین تأثیر معناداری در عشق به یادگیری آنان داشته است.
Art education is one of the basic functions of the educational system. However, today, art doesn’t have a proper place in Iranian curricula and art education is not taken seriously. Therefore, the purpose of this study was to investigate the effects of arts education on artistic education approach to interest in arts and love of learning in students. The study population consisted of 44 elementary school male students in Yazd (Iran) and the final sample included 44 students divided into two groups of 22 students who were selected by alternative random sampling. The questionnaires of interest in lesson (CIS) and love of learning were employed to collect the data. The reliabilities of the questionnaires were 0.93 and 0.76 which were calculated based on Cronbach's alpha coefficient. The results also showed that art education with the approach of artistic education increased the interest in art lesson in students and also had a significant effect on their love of learning.
Machine summary:
نتايج نيز نشان داد که آموزش هنر با رويکرد تربيت هنري باعث افزايش علاقه به درس هنر در دانش آموزان شده و همچنين تأثير معناداري در عشق به يادگيري آنان داشته است .
اما امروزه ، به جايگاه منحصر به فرد هنر در دستيابي جوامع بشري به رشد و توسعه در ابعاد علمي، اقتصادي، صنعتي، اجتماعي، اخلاقي بيش از پيش توجه شده است (مهرمحمدي و کيان ، ١٣٩٩) عليرغم اين پيشرفت ، همچنان اين حوزه را مي توان به عنوان حوزهاي مغفول در نظر آورد و با توجه به مطالب فوق و نتايج پژوهش هاي انجام شده که مؤيد اين است که دانش آموزاني که به فعاليت هاي هنري اشتغال دارند، از موفقيت و پيشرفت تحصيلي و آموزشي بهتر و بالاتري برخوردار هستند، در اين پژوهش به اين فرضيه پرداخته شده که آموزش درس هنر با رويکرد تربيت هنري بر ميزان عشق به يادگيري و علاقه به درس دانش آموزان مقطع ابتدايي شهر يزد تأثير مثبت دارد.
فرضيه اول : آموزش درس هنر با رويکرد تربيت هنري بر ميزان عشق به يادگيري دانش آموزان مقطع ابتدايي شهر يزد تأثير مثبت دارد.
در اين پژوهش به بررسي تأثير آموزش هنر بر علاقه به اين درس و عشق به يادگيري در دانش آموزان مقطع ابتدايي پرداخته شد.
نتايج اين پژوهش رابطه معنادار بين آموزش هنر با رويکرد تربيت هنري با عشق به يادگيري و علاقه به درس در دانش آموزان پسر مقطع ابتدايي شهر يزد را تأييد کرد.
An Examination of the Effectiveness of Arts Integration in Education on Student Achievement, Creativity and Self Perception, Unpublished Doctoral Dissertation: Mary wood University.